2024 ఎన్నికల రాజకీయ వేడి రాజకుంది. తెలుగు దేశం పార్టీ జనసేన కలిసి ఏర్పాటు చేసుకున్న పొత్తు లో భాగం గా జనసేన 24 ఎమ్మెల్యే సీట్ల లో పోటీ చేస్తుందని చంద్రబాబు -పవన్ కళ్యాణ్ కలిసి చేసిన ప్రకటన జనసేన శ్రేణుల లో తీవ్ర నైరాశ్యానికి దారి తీసింది. ఈ నేపథ్యం లో – పవన్ కళ్యాణ్, అంది వచ్చిన అవకాశాన్ని అంది పుచ్చుకోవడంలో రాజకీయంగా విఫలమయ్యాడని, రాజకీయ కెరీర్లో అతి పెద్ద తప్పిదాన్ని చేశాడని జనసేన అభిమానులు విశ్లేషిస్తున్నారు. వివరాల్లోకి వెళ్తే..

మొదటి మూడేళ్లు టిడిపి కంటే బలమైన పాత్ర పోషించిన జనసేన

2019 ఎన్నికలలో దారుణ పరాజాయాన్ని మూట కట్టుకున్న తర్వాత జన సేన పార్టీ చతికిల పడిపోతుంది అని అనుకుంటే, అనూహ్య రీతి లో- కరోనా సమయంలో, అప్పట్లో జరిగిన స్థానిక సంస్థల ఎన్నికల లో చాలా బలంగా ప్రజలతో మమేకమైపోయింది జనసేన. చింతమనేని ప్రభాకర్ వంటి తెలుగుదేశం పార్టీ నాయకులు సైతం స్థానిక సంస్థల ఎన్నికల్లో తెలుగు దేశం పార్టీ నాయకులు వైఎస్ఆర్సిపి దౌర్జన్యాలకు భయపడుతూ ఉంటే జనసేన కార్యకర్తలు చాలా ధైర్యంగా అధికార పార్టీకి ఎదురొడ్డి నిలబడుతున్నారని ప్రశంసించారు. ఒకానొక సమయంలో ఆంధ్రప్రదేశ్ రాజకీయాలు పూర్తిగా జగన్ వర్సెస్ పవన్ స్థాయికి తీసుకురావడంలో పవన్ కళ్యాణ్ సఫలీకృతులయ్యారు.

వ్యూహాత్మక తప్పిదం-1: పార్టీ బలపడుతున్న సమయం లో చేసిన కీలక ప్రకటన

ఏ రాజకీయ పార్టీ అయినా తన సొంత పార్టీ మనుగడ కోసం, తన సొంత బలాన్ని పెంచుకోవడం కోసం అంది వచ్చే ప్రతి అవకాశాన్ని వినియోగించుకుంటూ ఉంటుంది. కాంగ్రెస్ పార్టీ ఆంధ్రప్రదేశ్లో చనిపోయిన తర్వాత ఆ క్యాడర్ మొత్తాన్ని తన వైపు తిప్పుకోవడంలో గతంలో జగన్ 100% విజయాన్ని సాధించి ఉన్నారు. అదేవిధంగా ఒక పార్టీ బలహీన పడ్డప్పుడు తమ పార్టీకి అనుగుణంగా దాన్ని మలుచుకోవడంలోనే ఆ పార్టీ అధినేత రాజకీయ చాణక్యత తెలుస్తుంది. జగన్ వర్సెస్ పవన్ గా ఆంధ్ర రాజకీయాలు కొనసాగుతున్న సమయంలో ఇంకా ఎన్నికలకు చాలా సమయం ఉండగానే పవన్ కళ్యాణ్ – “రాష్ట్రంలో వ్యతిరేక ఓట్లు చీలనివ్వను” అంటూ చేసిన ప్రకటన జనసేన కంటే ఎక్కువ గా తెలుగు దేశం పార్టీ కి మేలు చేసిందని రాజకీయ విశ్లేషకులు అభిప్రాయపడుతూ ఉంటారు. ఇక అక్కడి నుండి పవన్ కళ్యాణ్ వేస్తూ వచ్చిన ప్రతి అడుగు, తన సొంత పార్టీ అయిన జన సేన కంటే ఎక్కువ గా తెలుగుదేశం పార్టీ కి ఉపయోగపడిందనే అభిప్రాయాన్ని కూడా వీరు వ్యక్తం చేస్తున్నారు. ఆ సమయం లో ఆ ప్రకటన చేయకుండా పార్టీ ని బలొపేతం చేసుకుని వుంటే, ఇప్పుడు పొత్తులో ఇచ్చిన 24 సీట్ల లో గెలిచే స్థానాల కంటే ఎక్కువగానే ఒంటరిగా గెలిచే అవకాశం ఉండేది.

వ్యూహాత్మక తప్పిదం-2: టిడిపి అనివార్య పరిస్థితి ని జనసేన కి అనుగుణంగా మలచడం లో వైఫల్యం

జగన్, తెలుగుదేశం పార్టీ నేతల మీద కక్షపూరిత వైఖరి అవలంబించిన సందర్భంలో పవన్ కళ్యాణ్ తో పొత్తు పెట్టుకుని అయినా సరే జగన్ ని ఓడించి తీరాలి అని సగటు తెలుగు దేశం అభిమాని సైతం భావించిన పరిస్థితి ఏర్పడింది. ఒకానొక సమయం లో పవన్ సీఎం అయినా పర్లేదు కానీ వచ్చేసారి జగన్ ని రానివ్వకూడదు అని, ఒక వేళ జగన్ వస్తే టిడిపి అనుకూల వర్గాలని వ్యాపారాలు చేసుకోనివ్వకపోవడమే కాదు, వారిని బతికి బట్ట కట్టనివ్వడనే అభిప్రాయం టిడిపి అభిమానులలో వ్యక్తమయింది. దీంతో పవన్ కి మద్దతు ఇవ్వాల్సిన అనివార్య పరిస్థితి టిడిపి కి ఏర్పడింది. ఒక వేళ పొత్తు లోనే వెళ్దామని పవన్ నిర్ణయించుకున్నప్పటికీ ఈ టిడిపి అనివార్య పరిస్థితి ని జనసేన బలోపేతానికి దోహదం చేసే విధంగా, టిడిపి తో సమాన స్థాయి లో పొత్తు లో భాగస్వామ్యం పొందే విధంగా మలుచుకోవడం లో పవన్ వైఫల్యం చెందాడని భావిస్తున్నారు విశ్లేషకులు.

వ్యూహాత్మక తప్పిదం-3: వారాహి యాత్ర ఎందుకు నిలిపివేశారు?

పవన్ కళ్యాణ్ నిర్వహించిన వారాహి యాత్ర రాష్ట్రంలో రాజకీయ ప్రకంపనలు సృష్టించింది. వాలంటీర్ వ్యవస్థ సహా అనేక అంశాల్లో వైఎస్ఆర్సిపి వైఖరి ని పవన్ కళ్యాణ్ నిలదీసిన తీరు కి, వైఎస్ఆర్సిపి పార్టీ పాలన ని వ్యతిరేకించే ప్రతి ఒక్కరి తరఫు నుండి విపరీతమైన ప్రశంసలు లభించాయి. అయితే తెలుగు దేశం పార్టీ తో పొత్తు పొడవగానే పవన్ కళ్యాణ్ వారాహి యాత్రను పూర్తిగా పక్కన పెట్టేశారు. టిడిపి తో పొత్తు లో వెళ్ళాలని నిర్ణయించుకున్నప్పటికీ, వారాహి యాత్రను కొనసాగించి ప్రజలతో బలంగా మమేకం అయి ఉంటే కనీసం పొత్తు చర్చల లో మరిన్ని సీట్లు డిమాండ్ చేయగల పరిస్థితి లో పవన్ కళ్యాణ్ ఉండేవారు.

వ్యూహాత్మక తప్పిదం-4: చంద్రబాబు జైలుకెళ్లిన సమయం లో పవన్ వైఖరి

అధికార పార్టీ నేత ప్రతిపక్ష పార్టీ నేత మీద రాజకీయ కక్ష సాధింపు చేయడం భారత రాజకీయాల్లో కొత్తదేమీ కాదు. కానీ చంద్రబాబు అరెస్టు సమయంలో పవన్ కళ్యాణ్ స్పందించిన తీరు ఇప్పుడు మళ్లీ చర్చనీయాంశం గా మారింది. ఆ సమయం లో చంద్ర బాబు కి లోకేష్, బాలకృష్ణ ల కంటే ఎక్కువగా పవన్ కళ్యాణ్ బాసట గా నిలిచిన తీరు కి టిడిపి అభిమానుల నుండి సైతం ప్రశంసలు లభించాయి. ఆ సమయంలో తన సొంత రాజకీయ భవిష్యత్తు కోసం ఆ అవకాశాన్ని ఉపయోగించుకోకుండా టిడిపి అధినేత కు బాసటగా నిలిచిన తీరు కొంతమంది కి అభినందించదగ్గ విషయంగా కనిపించినప్పటికీ, జన సేన పార్టీ భవిష్యత్తు పరంగా ఆలోచిస్తే ఆ సమయం లో పవన్ కళ్యాణ్ చేసింది రాజకీయ తప్పిదం గా విశ్లేషించాల్సి వస్తోంది. ఒక రాజకీయ పార్టీ అధినేత కి తన పార్టీ ని బలోపేతం చేయడమే ప్రథమ ప్రాధమ్యం గా ఉండాలి.

24 అసెంబ్లీ సీట్ల తో పొత్తు కి అంగీకరించడం కు అంగీకరించడం అన్నిటికంటే అతి పెద్ద రాజకీయ తప్పిదం:

వైకాపా “వై నాట్ 175” అనుకుంటూ ఉన్న సమయం లో, చచ్చిపోయింది అనుకున్న టిడిపి పార్టీని, వ్యతిరేక ఓటు చీలనివ్వను అన్న ప్రకటన ద్వారా బతికించడం, వారాహి యాత్రను పక్కన పెట్టి సొంత పార్టీ బలోపేతం చేయడాన్ని నిర్లక్ష్యం చేయడం, చంద్రబాబు అరెస్టు సమయంలో జనసేన పార్టీని మరింత చురుగ్గా బలోపేతం చేసే అవకాశాన్ని వదులుకోవడం వంటివన్నీ కూడా రాజకీయపరంగా తప్పిదాలు అయినప్పటికీ వాటినింటికంటే పవన్ కళ్యాణ్ చేసిన అతిపెద్ద తప్పిదం – కేవలం 24 అసెంబ్లీ సీట్ల కు పొత్తు కి ఒప్పుకోవడం అని జనసేన అభిమానులు భావిస్తున్నారు. మూడొంతులు సీట్లు- అంటే కనీసం 55 సీట్లు తీసుకొని, సీఎం సీటు పవర్ షేరింగ్ లో కూడా మూడొంతులు భాగం అంటే కనీసం ఒకటిన్నర సంవత్సరం ముఖ్యమంత్రి పదవి షేరింగ్ తీసుకుంటాడని భావించిన జన సైనికులకు 24 సీట్లకు పవన్ కళ్యాణ్ పొత్తు కు అంగీకరించడం ఏ కోశానా మింగుడు పడడం లేదు. ఒకవేళ కూటమి అధికారంలోకి వచ్చినా, లేదంటే జగన్ మళ్ళీ అధికరాన్ని నిలబెట్టుకున్నా, పోటీ చేసిన 24 స్థానాలలో గెలిచిన అత్తెసరు స్థానాలతో జన సేన కు రాజకీయంగా ఒరిగేది ఏమీ ఉండదని, 2024 ఎన్నికల ఫలితాలకు సంబంధం లేకుండా, జన సేన పార్టీ భవిష్యత్తు లో రాజకీయ ప్రాబల్యం క్రమ క్రమంగా కోల్పోవడానికి ఈ పొత్తు దోహదం చేస్తుందనే అభిప్రాయం జన సేన అభిమానులలో సర్వత్ర వినిపిస్తోంది.

పవన్ కళ్యాణ్ ఇప్పుడు చేయగలిగింది ఏమైనా ఉందా ?

జనసేన అభిమానుల ను తీవ్ర నిరాశకు గురి చేసిన ఈ పొత్తు ప్రకటన చేసిన డ్యామేజ్, జన సేన తో పాటు తెలుగు దేశం పార్టీ పైన కూడా పడే అవకాశం ఉంది. నిరాశ చెందిన అభిమానులు చంద్రబాబు చేతి లో పవన్ కళ్యాణ్ మోసపోయాడనే ఉద్దేశం తో తెలుగు దేశం పార్టీ అభ్యర్థులు ఉన్నచోట్ల కూటమి కి ఓటు వేయక పోతే పొత్తు వికటించి మరొక సారి జగన్ ముఖ్య మంత్రి సీటు చేపట్టే అవకాశం ఉంది. ఈ పరిణామాన్ని నివారించాలంటే ఇప్పటి వరకు ప్రకటించిన 99 స్థానాలు కాకుండా మిగిలిన 76 స్థానాల లో సమీకరణలను పునసమీక్షించి , ఓట్ల బదిలీ సరిగ్గా జరిగే విధంగా జనసేన శ్రేణులను నైరాశ్యం లో నుంచి బయటకి తెచ్చే విధంగా సీట్ల కేటాయింపు జరగాల్సి ఉంటుంది. ఆ దిశగా ప్రయత్నాలు చేసే అవకాశం పవన్ కి ఇప్పటికీ మిగిలి ఉంది.

పొత్తు లో భాగంగా, పవన్ కళ్యాణ్ మొదటి నుండి చెబుతూ వచ్చిన- “గౌరవప్రదమైన సీట్లు”, “మూడొంతులు సీట్లు” – తీసుకుని వుంటే, పైన చెప్పుకున్న వ్యూహాత్మక తప్పిదాలు సైతం “ప్రస్తుతానికి” ఒప్పిదాలుగా, “వ్యూహాలు”గా కనబడేవి. కానీ అలా జరక్కపోవడం తో ప్రస్తుతానికి “24 సీట్ల కు పొత్తు కు ఒప్పుకోవడం” అన్నది పవన్ రాజకీయ కెరీర్ లో అతి పెద్ద తప్పిదం గా భావించాల్సి వస్తోంది.

కొసమెరుపు:

నిజానికి పిక్చర్ ఇంకా అయిపోలేదు. పొత్తు పట్ల బిజెపి వైఖరి ఇంకా పూర్తిగా బహిర్గతం కాలేదు. వారు వేసే నెక్స్ట్ స్టెప్ ఏంటో తెలీదు. పైగా ఆఖరి నిమిషాల్లో/ లేదంటే అనూహ్య పరిస్థితుల్లో ఎక్స్ట్రీం డెసిషన్స్ తీసుకోవడం పవన్ కి కొత్తేమీ కాదు. సీట్ల సర్దుబాటు విషయం లో జనసేన శ్రేణులని విస్మయానికి, విరక్తి కి గురి చేసేవిధంగా వచ్చిన ప్రకటనకి, జరిగిన పొరపాటు కి దిద్దుబాటు జరగక పోతే, అభిమానుల నుంచి జనసైనికుల నుంచి వచ్చే ఒత్తిడి కారణంగా పవన్ కళ్యాణ్ సైతం పొత్తు నుండి దూరం జరిగే అవకాశాలు కూడా కొట్టి పారేయలేం. రాజకీయ పరిస్థితులు రానున్న రోజుల లో ఏ మలుపు తీసుకుంటాయి అన్నది వేచి చూడాలి

(PS: నిజానికి నాకు కవిత్వమన్నా కవితాసంపుటాలన్నా ఇష్టమే. ఈ పోస్ట్ ఎవ్వరినీ ఇబ్బంది పెట్టడానికి కాదు. జస్ట్ ఫర్ ఫన్.

అయితే కవిత్వం చదువుతున్నపుడు కాస్త తన్మయత్వం లో ఉండి పట్టించుకోము కానీ ఆ కవితా సంపుటాలకి వ్రాసిన ముందు మాటలని – ఒకసారి కూల్ గా, తర్వాత, ఒక హ్యూమరస్ సెన్స్ తో గమనిస్తే మాత్రం – అదో తరహా కామెడీ గా అనిపిస్తుంది నాకు. ఎట్టాగో చిన్న ఉదా.. తో 🙂 )

మీరొక కవితా సంపుటి చదివారు, దానికి ముందు మాట వ్రాయాలనుకోండి. ఏం చెబుతారు? బహుశా ఈ కింది నాలుగు ముక్కలు.

1. ఈ కవి తన భావాన్ని చాలా చక్కగా వ్యక్తపరిచాడు. అతని శైలి బాగుంది.

2. ఈ కవితలు మీ ఆలోచనాసరళి ని ప్రశ్నిస్తాయి, ప్రభావితం చేస్తాయి, మీ ఆలోచనల్లో మార్పు తీసుకువస్తాయి.

3. ఇప్పుడున్న పరిస్థితుల్లో సమాజానికి ఇలాంటి కవిత్వం చాలా అవసరం.

4.  ఈ కవి ఇలాంటి కవిత్వం ఇంకా ఎంతో వ్రాయాలని కోరుకుంటున్నాను.

అయితే ఇలా చెప్పడం స్టేజీ మీద ఉపన్యాసానికి బాగానే ఉంటుంది కానీ, కవితా సంపుటికి ముందు మాటగా వ్రాయటానికి పనికి రాదు 🙂 . దానికి కూసింత కళా పోషణుండాల. ఉదాహరణకి పై నాలుగు ముక్కల్నే ఒక మోస్తరుగా చెప్పాలంటే ఇలా వ్రాయాలి- 😀 😀

1. మీగడతరకొకటి పాలకీ శూన్యానికీ మధ్య సందిగ్ధపు సంఘర్షణకు చరమగీతం పాడటానికి తనను తాను ఆవిరి 🙂 చేసుకుంటున్నట్టు ఏ పాలపుంతకేసో మరే ఉటోపియాకేసో మన నిస్తేజ స్వప్నాలని పరుగులెట్టించడానికి ఈ కవి కదనోత్సాహం తో విస్ఫోటనం గావించడానికి సన్నద్దంగా ఉన్న ఆర్డీఎక్స్ లా సూటిగా తన వచనాన్ని పసిపాప నిష్కల్మషమైన చిరునవ్వంత మెత్తగా మనముందు పరిచాడు.

 2. ముందే చెప్పుకున్నట్టు (??) ఆ వచన కాంతి పుంజాల తరంగధైర్ఘ్యాన్ని contain చేయడానికి సంకుచితమైన ఈ మనస్సులు సరిపోనప్పుడు సెరెబ్రం విప్పారుతూ విప్పారుతూ అలసిపోతే ఒక కాన్షస్ నెస్ హఠాత్తుగా నిశ్శబ్దంగా మేల్కొని తననుతాను ఒక ఈక్వేషన్ లో ఇముడ్చుకోవడానికి బద్దలవుతోన్న దేహం లోనుంచి ప్రయత్నిస్తుంది. నిస్సందేహమే, ఇతనొక ఐకనోక్లాస్ట్. 🙂

3. నిజానికిప్పుడు ఇతని కవిత్వం తో ఆటొప్సీ చేయించుకోవాల్సిన అవసరమీ ప్రపంచానికి లేదు. అంతకు మించి, డిస్టోపియా ని మరిగి మరిగి నిశ్చేతన మారిజునా తో తన్మయత్వంగా ఊగిపోతున్న మానవాళికి ఇతని ఉదాత్తమైన ఇంటెన్షన్స్ తో పనీ లేదు.కానీ ప్రసవవేదనకు సరిసమానమైన, నిజానికి అంతకుమించిన ఒక futuristic vision తో నిరంతరాయమైన ఒక నిశ్శబ్ద అంతరాయం తో ప్రతి మస్తిష్కానికి సప్లిమెంటరీ ఫీడ్ ఇవ్వడానికి ఇతని కవిత్వం జారుడుబండలాడుతోంది. 🙂

4. మీరెంతైనా చెప్పండి. మరెంతైనా చెప్పకుండా ఉండండి. ఎజెక్ట్ చేసిన సిడి డ్రైవ్ మీద పరావర్తనం 😀 చెందిన నియాన్ కిరణాన్ని ఒక్క అంగలో డార్క్ మ్యాటర్ లో కలిపేయడం వీలు కుదరనంతవరకూ, అశాంతితో ఓవర్ ఫ్లో అవుతున్న మనసులకి ఒక సింప్లిఫైడ్ సొల్యూషన్ దొరకనంతవరకూ, త్రాసుకిరువైపులా అసహనమే ఊగిసలాడటం సమాప్తమయ్యేంత వరకూ ఇతని కలానికి hibernation ప్రాప్తమవ్వకూడదని- అభినందనలతో- అంతకు మించి ఆశీస్సులతో- దానితోటే ప్రార్థనలతో-

మీ XXX

(PS: మామూలుగా అయితే PS -మ్యాటర్ అయిపోయాక కిందే వ్రాయాలి. కానీ ఇట్టాంటి ముందుమాటలకి ముందే కూడా వ్రాయొచ్చు. 🙂 )

తెలుగు సినీ పరిశ్రమ మొత్తం RS బ్రదర్స్ అవాక్కయ్యింది. సినీ విమర్శకులకి దిమ్మ తిరిగి మైండ్ బ్లాక్ అయింది. కొన్ని పాత ఙ్ఞాపకాలు గుర్తుకొచ్చి కొంతమంది సినీ ప్రేమికులకి వెన్నులో చలి, నెత్తి మీద ఎండ, కాలి కింద దురద ఒకే సారి పుట్టిన ఫీలింగ్ కలిగింది. వీటన్నిటికీ కారణం ఒక్కటే – పాపిరాజు మళ్ళీ వచ్చాడు. ఐదేళ్ళ క్రితం ఒక అనూహ్య సినిమా తీసి, కొన్ని అరుదైన రికార్డులని అడ్డదిడ్డంగా బద్దలుకొట్టి, కొన్ని అనివార్య పరిస్థితుల్లో అఙ్ఞాతంలోకి వెళ్ళిపోయి, ఇన్నేళ్ళుగా అదృశ్యమైన పాపిరాజు సడెన్ గా ఇన్నాళ్ళకి తెరమీదకి వచ్చాడు. వస్తూ వస్తూనే ఒక సంచలనాత్మకమైన కాంబినేషన్ కి తెరలేపాడు. తెలుగు సినీ పరిశ్రమ ని ఒక అత్యంత కీలకమైన మలుపు తిప్పబోయే రైటర్ గా అందరూ ఊహిస్తున్న యువ రచయిత హితేష్; చెప్పిన ప్రేమ కథనే మళ్ళీ చెప్పి, తర్వాతి సినిమా లో మళ్ళీ చెప్పి, ఒక్క లైను కూడా కథ మార్చకుండా మళ్ళీ మళ్ళీ చెప్పి, చెప్పిన ప్రతి సారీ బాక్సాఫీసుని చితక్కొట్టే ప్రేమకథల డైరెక్టర్ తేజస్వి ల కాంబినేషన్ లొ తన నాలుగో సినిమా అనౌన్స్ చేసాడు పాపిరాజు. విడి విడి గా హ్యాట్రిక్ హిట్లు కొట్టిన వీళ్ళిద్దరినీ తొలిసారి కలుపుతూ పాపిరాజు ప్రారంభించిన సినిమా అతనికి మంచి కం-బ్యాక్ ఫిలిం అవుతుందనే అందరూ అంచనా వేశారు. అయితే నాకు ‘ఊహ’ తెలిసినప్పటినుంచీ (అంటే ఇ.వి.వి. సత్యనారాయణ ‘ఆమె ‘ సినిమా రిలీజ్ అయినప్పట్నుంచి) టాలీవుడ్ లో ఇలాంటి అంచనాలు ‘నిజమ’ వడం నేనెప్పుడూ చూడలేదు. ఇంతకీ ఈ సినిమా ఏమైందో తెలుసుకునే ముందు ఈ రైటర్, డైరెక్టర్, ప్రొడ్యూసర్ ల ప్రొఫైల్స్ కొంచెం మనం తెలుసుకోవాలి.

డైరెక్టర్ ప్రొఫైల్:
ఒక పల్లెటూరుంటుంది. అందులో ఒక రావి చెట్టు ఉంటుంది. దాని కింద మాత్రమే కూర్చుని తీర్పు చెప్పే ఒక రాయుడు గారు ఉంటారు. ఆయనకో కూతురుంటుంది. బీద రాములవ్వ కొడుకు ని ప్రేమిస్తుంది. హిట్టు. మళ్ళీ ఒక పల్లెటూరుంటుంది. ఒక మఱ్ఱి చెట్టుంటుంది. పొద్దస్తమానం దాని కింద కూర్చుని పేకాడే భూస్వామి ఉంటాడు. ఆయనకి కూతురుంటుంది. పాలమ్మే సీతక్క కి జులాయి తమ్ముడుంటాడు. మళ్ళీ హిట్టు. ఈ సారి వేప చెట్టుంటుంది. వేదాలు తెలిసిన సిద్దాంతి ఉంటాడు. ఆయనకో చిట్టి చెల్లెలు ఉంటుంది. వీళ్ళ పని మనిషి కొడుక్కి చిన్నప్పట్నుంచే ఫ్లూటు వాయించడం, పాటలు పాడటం, పొలాల్లో జామకాయలు దొంగతనం చేయటం వచ్చు. సూపర్ డూపర్ హిట్టు. ఇట్లా హిట్టు మీద హిట్టు తో హ్యాట్రిక్ కొట్టి మాంచి ఫాం లో ఉన్న స్టార్ డైరెక్టర్ తేజస్వి కి పాపిరాజుది నాలుగో సినిమా.

రైటర్ ప్రొఫైల్:
ఒక క్లాస్ రూం. మేడం పాఠం చెబుతోంది. స్టూడెంట్స్ శ్రద్ద గా వింటున్నారు. “ప్రేమ అనేది ఊహ కి సంబంధించింది. ఊహ అనేది ప్రేమ కి సంబంధించింది. ప్రేమ, ఊహ – ఈ రెండూ మనసు కి సంబంధించినవి” – ఇలాంటి ఎన్నో ఆణి ముత్యాల లాంటి డైలాగులు, సన్నివేశాలు హితేష్ గారి కలం నుంచి అలా అలా అలవోక గా జారిపడ్డాయి. అది ఏడో తరగతి అయినా, ఎమ్మెస్సీ అయినా ఎం.బి.బి.ఎస్. అయినా హితేష్ గారి కలం పదును లో ఏ మార్పూ వుండదు,చెప్పే పాఠం లో అస్సలు మార్పుండదు. ‘12వ తరగతి ‘ , ‘11వ తరగతి ‘, ‘10 వ తరగతి ‘ అని గత మూడు వేసవుల్లో మూడు బ్లాక్ బ్లస్టర్స్ ఇచ్చిన హితేష్ డైలాగుల్లో చాలా మటుకు కుర్రాళ్ళని ఉర్రూతలూగించాయి. ఆ మాటకొస్తే ‘12వ తరగతి’ సినిమా క్లైమాక్స్ లో హీరో హీరోయిన్ లు కోర్టు లో జిల్లా జడ్జి తో వాదన లో గెలిచే సీన్, ‘11 వ తరగతి’ క్లైమాక్స్ లో హీరో హీరోయిన్ లు హైకోర్ట్ జడ్జికే ‘ప్రేమ’ గొప్పదనాన్ని వివరించే సీన్, ‘10వ తరగతి’ క్లైమాక్స్ లో హీరో హీరోయిన్ లు తమ ప్రేమ లోని ఒడిదుడుకులని ఎదుర్కొనే క్రమం లో సి.బి.ఐ. ని ఎలా బురిడీ కొట్టించిందీ చెప్పి ‘సుప్రీం’ జడ్జినే ఖంగు తినిపించే సీన్స్, కుర్రకారు లో ఒక దాన్ని మించి ఒకటి సెన్సేషనల్ హిట్ అయ్యాయి. ఇన్ని కళాఖండాలలాంటి కథలు, స్వాతిముత్యాల్లాంటి సీన్లు, రాసిన హితేష్ కి ఇది నాలుగో సినిమా..

ప్రొడ్యూసర్ ప్రొఫైల్:
గతం లో రెండు డబ్బింగ్ సినిమాలు, ఒక స్ట్రెయిట్ సినిమా తీసి చేతులు, పొలాలు, ఆస్తులు, ఇంటి దస్తావేజులు కాల్చుకుని ఐదేళ్ళ పాటు పత్తా లేకుండా పోయిన పాపిరాజుకి కూడా ఇప్పుడు తీయబోయేది నాలుగో సినిమాయే. నిజానికి పాపిరాజు మొదట తీసిన రెండు డబ్బింగ్ సినిమాల్లోనూ నష్టాలేమీ రాలేదు. అలాగని లాభాలూ కాదు. నో లాస్ నో గెయిన్ ప్లస్ దారి ఖర్చులు, భోజనం ఖర్చులకి డబ్బులొచ్చాయి. ఇలా గొర్రెబెత్తెడు లాభాలు కాదు ఏనుగు కుంభాన్నే కొట్టాలి అనుకుని ప్రముఖ మళయాళీ ఐటెం బాంబ్ రష్మి ని మెయిన్ లీడ్ లో పెట్టి, హిట్ స్ట్రీక్ లో వున్న ఒక మళయాళీ డైరెక్టర్ ని తెలుగు తెరకు పరిచయం చేస్తూ ఒక స్ట్రెయిట్ తెలుగు సినిమా స్టార్ట్ చేసాడు పాపిరాజు. ఆ సినిమా పేరు – ‘పాప-పాప-పాప’ .

సినిమా అనౌన్స్ చేయడం, ప్రారంభించడం, షూటింగ్ అయిపోవడం – అన్నీ చక చకా జరిగి పోయాయి. గప్ చిప్ గా షూటింగ్ జరుపుకున్నా, పెద్ద గా పబ్లిసిటీ చేయకపోయినా కూడా రిలీజ్ టైం కల్లా ఊహించని రీతి లో క్రేజ్ వచ్చింది సినిమా కి. అయితే ఏ మాటకామాటే చెప్పుకోవాలి. నిర్మాతలు పావలా పబ్లిసిటీ చేయకపోయినా కూడా సినిమా కి అంత క్రేజ్, అంత హైప్ క్రియేట్ అయిందంటే, నిజనికి ఆల్ ద క్రెడిట్ గోస్ టు మన తెలుగు కుర్రాళ్ళే. రష్మి, ఆ మళయాళీ డైరెక్టర్ కాంబినేషన్ సినిమా అనౌన్స్ అవగానే, అసలు ఆ మళయాళీ డైరెక్టర్ ఎవరు, ఆయన బాల్యమేవిటీ, ఆయన విద్యాభ్యాసమేవిటీ, ఆయన మునుపు తీసిన మళయాళీ సినిమాలు ఏవిటీ, వాటిల్లోని ప్రాముఖ్యమైన సన్నివేశాలు, క్లిపింగులు ఏవిటీ అనేది కొంత రీసెర్చి, కొంత గూగుల్ సెర్చి చేసి, రాబోయే సినిమా ఎలా వుండబోయే ఆస్కారముంది అని కొంత అవగాహన తెచ్చుకుని, పదిమందికీ చెప్పడం వల్ల అంత క్రేజ్ ఏర్పడింది ఈ సినిమాకి. అఫ్ కోర్స్, ఈ కాంబినేషన్ చూసి, ‘పాప-పాప-పాప ‘ అనే టైటిల్ చూసి బోలెడు ఇన్-సైడ్ స్టోరీలు కూడా వచ్చాయి. కొందరేమో రష్మి ది ఈ సినిమా లో ట్రిపుల్ రోల్, బహుశా మల్టిపుల్ పర్సనాలిటీ డిజార్డర్ మీద సినిమా కావచ్చన్నారు. కొందరేమో, అదేం కాదు, రష్మి ది సింగిల్ రోలే కానీ మూడు డిఫరెంట్ గెటప్స్ ఉంటాయన్నారు. ఇంకొందరు – అసలు ఇది 1960 లో వచ్చిన ఇంగ్లీష్ మూవీ ‘Kid, Child and a Baby’ బేసిక్ లైన్ తీసుకుని స్టొరీ డెవలప్ చేసారంట అన్నారు. వీటన్నిటి మూలాన క్రేజ్ మరీ పతాకస్థాయి కి చేరింది. రిలీజ్ కి వారం ముందే ఈ సినిమాలోని కొన్ని క్లిపింగులు లీకయి, యూ-ట్యూబ్ లో అప్-లోడ్ అయ్యాయని రూమర్స్ వచ్చాయి. ఈ రూమర్స్ ని ఆ వీడియోస్ ని కలిపి నిరంతరవార్తాస్రవంతి ఛానెల్ ‘30 నిమిషాలు’ ప్రోగ్రాం ని ప్రైం టైం లో ప్రసారం చేసింది. అయితే విఙ్ఞులైన తెలుగు కుర్ర ప్రేక్షకులు ఈ వీడియోలు కొత్త సినిమా లోవి కావనీ పోయినేడాది మళయాళం లో రిలీజ్ అయి, తెలుగు లోకి డబ్బింగ్ అవని రష్మి సినిమా లోని సన్నివేశాలని సునాయాసంగా పసికట్టేసి, ఇలాంటి జిమ్మిక్కులని పట్టించుకోకుండా ఒరిజినల్ పాప-పాప-పాప కోసం మరింత ఉత్సాహంగా ఎదురు చూసారు. ఏదైతేనేం ఆ రోజు రానే వచ్చింది. వేయి అమవాస్యల తర్వాత ఒకే పున్నమి వచ్చినట్టు, నూటా డెబ్బైనాలుగు మిగతా బస్సులు వెళ్ళిపోయిన తర్వాతే మనమెక్కాల్సిన ఆర్టీసీ బస్సు వచ్చినట్టు.

సినిమా రిలీజ్ అయింది. యూత్ జాతర. థియేటర్ దరిదాపు రోడ్లన్నీ జాం. ఒకటే కోలాహలం. ఎట్టకేలకు మార్నింగ్ షో మొదలయింది. దాంతోపాటే థియేటర్ కి వచ్చిన కుర్రాళ్ళ కంట రక్త కన్నీరు కూడా. యావత్ భారత దేశం లో గత రెండున్నర దశాబ్దాలుగా ఏ భాష లోనూ రానటువంటి నిఖార్సైన ‘సమాంతర, న్యూవేవ్, సర్రియలిస్టిక్, నియోరియలిస్టిక్ నాన్-కమర్షియల్ ఆర్ట్ సినిమా’ స్క్రీన్ మీద రన్ అవుతూంటే కక్కలేక, మింగలేక, గొంతుపూడుకుపోయిన టైం లో కరెక్ట్ గా తేలు కుడితే అరవడానికి కూడా వీలు లేకపోయినట్టుగా గిలగిలలాడిపోయారు కుర్రాళ్ళు. అన్నట్టు ‘పాప-పాప-పాప’ స్టోరీ చెప్పడం మరిచిపోయాను. ఈ సినిమా లో రష్మి మాంఛి బలమైన, బరువైన, దృఢమైన ….వ్యక్తిత్వం ఉన్న క్యారెక్టర్ చేసింది ముగ్గురు పిల్లల తల్లిగా. ఆమె తన ముగ్గురు పాపల్ని తీసుకుని అడవికి పిక్నిక్ కి వెళ్తుంది ఫస్ట్ సీన్ లో. అప్పుడు ఆ ముగ్గురు పాపలు అడవి లో తప్పిపోతారు.అక్కడ టైటిల్స్. చివరికి ఆ ముగ్గురు పాపలు (పాప-పాప-పాప) వాళ్ళ అమ్మని క్లైమాక్స్ లో కలుసుకునే ఉత్కంఠభరితమైన సీన్ సినిమా కి ఆయువుపట్టు. అయితే సినిమా ఆద్యంతం మళయాళ బాంబు రష్మి ఒకే ముదురు రంగు గళ్ళచీరలో డిగ్నిఫైడ్ గా కనిపించడం ఇంకొక ఆయువుపట్టు. ఇంటర్వల్ కి పావు గంటముందు పిల్లలు ఎంతకీ కనిపించని సన్నివేశం లో వచ్చే ట్రాజెడీ సాంగ్ ఒక ఆయువుపట్టు అయితే, ఆ సాంగ్ ప్లేబ్యాక్ రష్మి, ఆ మళయాళీ డైరెక్టర్ కలిసి పాడటం ఇంకొక ఆయువుపట్టు. ఈ ట్రాజెడీ సాంగ్ ట్యూన్ కొసం మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ ఒక అయ్యప్పస్వామి భజన గీతాన్ని యాజిటీజ్ గా వాడేసుకోవడం ఇంకొక అసలైన ఆయువుపట్టు. అయితే ఒకే విడత లో ఇన్ని ఆయువుపట్లని తట్టుకోలేని తెలుగు కుర్రాళ్ళు కొంత వయొలెంట్ అయిపోయి దాదాపుగా మార్నింగ్ షో పడ్డ థియేటర్స్ అన్నింటిలోనూ తెరలు చించేసి, మాగ్జిమం ప్లేసెస్ లో ప్రొజెక్టర్ ఆపరేటర్ ని చితకబాదేసి, కొన్నిచోట్ల సైకిల్ స్టాండ్ కుర్రాణ్ణి చెట్టుకు కట్టేసి, ఇలా భిన్న రూపాలలో వాళ్ళ ఆవేదన వ్యక్తం చేసారు. హర్తాళ్ళు చేసి, ఆందోళనకి దిగి ఎలాగయితేనేం, మొత్తానికి రాష్ట్రం మొత్తమ్మీద ఎక్కడా మ్యాట్నీ షో పడకుండా బాక్సులు వెనక్కిపంపించేసారు. అప్పుడెప్పుడో మూడు దశబ్దాల క్రితం ఈవినింగ్ షో తర్వాత బాక్సులన్నీ వెనక్కి వెళ్ళిపోయి సంచలనం సృష్టించిన ‘కాడెద్దు-ఎకరం నేల ‘ సినిమా రికార్డులన్నీ పాప-పాప-పాప సునాయసంగా తిరగరాసింది. పాపిరాజు జాతకం తిరగబడింది. అలా అప్పుడు తెరమరుగైన పాపిరాజు ఇన్నేళ్ళకి తెరపైకొచ్చి తన నాలుగో సినిమా అనౌన్స్ చేసాడు. అందుకే అంత సంచలనం.

సినిమా మొదలయింది:
హితేష్, తేజస్వి, పాపిరాజు ల కాంబినేషన్ లో సినిమా మొదలయింది. ఏదో స్కూల్ మూణ్ణెళ్ళకి అద్దెకి తీసుకున్నారు. డే టైంస్ లో ‘కొన్ని క్లాస్ రూం సీన్స్ ‘ తీసారు. ఈవినింగ్ టైంస్ లో క్లాస్ రూం లో ‘కొన్ని సీన్స్ ‘ తీశారు. ఉత్సాహంగా ఉల్లాసంగా సంతోషంగా ఆనందంగా షూటింగ్ జరుగుతోంది. సగం షూటింగ్ అయిపోయిందన్నారు డైరెక్టర్, రైటర్ వచ్చి. పాపిరాజు మొత్తానికి ధైర్యం కూడదీసుకుని డైరెక్టర్ ని అడిగేశాడు – ‘ఇంతకీ మన సినిమా స్టోరీ ఏంటి ?’ అని. ‘కథ చెప్పాలంటే మూడ్ రావాలి’ అన్నాడు డైరెక్టర్. వెంటనే ఒక రూం లోకి వెళ్ళి తలుపేసుకున్నాడు. గంట సేపు యోగా, గంట సేపు మెడిటేషన్, అరగంట గీతా పఠనం చేసి బయటికి వచ్చాడు. పాపిరాజు ని కూర్చోబెట్టుకుని కథ చెప్పాడు రెండు నిమిషాల్లో- “ఇదొక ఫుల్ ఫ్లెడ్జ్ డ్ యూత్ ఫుల్ కామెడీ, మిక్స్ద్ విత్ రొమాన్స్. సెమీ అర్బన్ సెమీ రూరల్ బ్యాక్ డ్రాప్. ఇంటర్వల్ కి ముందు చిన్న సస్పెన్స్ ఉంటుంది, క్లైమాక్స్ కి ముందు చిన్న సెంటిమెంట్ ఉంటుంది. ఇదీ మన కథ”. ఒక్కముక్క కూడా అర్థం కాలేదు పాపిరాజుకి. నాకు పూర్తి కథ చెప్పమన్నాడు. పాపిరాజు వంక జాలిగా ఒక చూపు చూసి లేచివెళ్ళిపోయాడు డైరెక్టర్. కాసేపయాక రైటర్, డైరెక్టర్ పాపిరాజు దగ్గరికి వచ్చి గంభీరంగా బేస్ వాయిస్ లో కోరస్ గా అన్నారు – “మీరేమీ టెన్షన్ పడకండి రాజు గారూ, మన సినిమా ట్రెండ్ సెట్టర్ అవుతుంది”.

ఈ లోగా లిరిసిస్ట్ చంద్రకాంత్ వచ్చాడు సెట్ కి. అతన్ని ఈ సినిమాకి టైటిల్ సజెస్ట్ చేయమని అడిగాడు డైరెక్టర్. అయితే ఆ టైటిల్ (1) ఇది రొమాంటిక్ లవ్ స్టోరీ అని జనాలకి అర్థం అయేలా వుండాలి. (2) క్యాచీ గా టీజింగ్ గా వుండాలి (3) సినిమా మీద క్యూరియాసిటీ పెంచేలా వుండాలి – అన్నాడు డైరెక్టర్. వెంటనే ఏ మాత్రం తడుముకోకుండా ఏ మాత్రం ఆలోచించకుండా అసలు ఆలోచనే లేకుండా ఒక టైటిల్ చెప్పాడు చంద్రకాంత్. ఒక్క క్షణం పిన్-డ్రాప్ సైలెన్స్. వెంటనే చప్పట్లతో మార్మోగిపోయింది అక్కడంతా. అంత ఇన్స్టంటేనియస్ గా అంత యాప్ట్ టైటిల్ ఇచ్చినందుకు పొగడ్తల్లో ముంచెత్తారు చంద్రకాంత్ ని అందరూ. అయితే ప్రొడ్యూసర్ మాత్రం టైటిల్ కొంచెం ఇబ్బందికరంగా వుంది, సెన్సార్ ప్రాబ్లెంస్ వస్తాయేమో అన్నాడు. చంద్రకాంత్ చిద్విలాసంగా నవ్వి, ఇంచుమించు ఇదే లైన్స్ లో తానే గతం లో ఒక సినిమా కి రాసిన పాట వినిపించాడు. అప్పుడా పాటని ఓకే చేసారు కాబట్టి ఇప్పుడు ఈ టైటిల్ ని కూడా చచ్చినట్టు ఓకే చేయాల్సిందే సెన్సార్ వాళ్ళు అని లాజిక్ తీశాదు. ఇంతకీ ఆ టైటిల్ చెప్పనేలేదు కదూ –

టైటిల్: వేయించుకుంటె బాగుంటది (కాప్షన్: ఎర్రని గాజులు నీ చేతికీ)


షూటింగ్ అయిపోయింది. సినిమా ని సెన్సార్ కి పంపించారు. ‘న్యాయంగా ‘ అయితే ‘కటింగ్స్ ‘ అవీ పోనూ సగం సినిమా మాత్రమే బయటికి వస్తుందన్నారు సెన్సార్ వాళ్ళు ( దాంతో పాటే – ‘కటింగ్స్ ‘ అవీ పోనూ వాళ్ళ శాలరీ ఎంత తక్కువగా వస్తుందో కూడా చెప్పారు పాపిరాజుకి). సరే, బోర్డ్ మెంబర్లందరికీ ‘తగిన న్యాయం’ చేసాడు పాపిరాజు. క్లీన్- యు వచ్చింది. అయితే ఒక మహిళాధికారి మాత్రం టైటిల్ ఇబ్బంది గా వుంది, మార్చాల్సిందేనని పట్టుబట్టింది. స్వల్పమార్పులతో ఇంకొక టైటిల్ ఆమే సూచించింది. సరేనన్నాడు పాపిరాజు. అదే తన జీవితాన్ని మరోసారి మలుపు తిప్పబోతోందని ఆ క్షణాన పాపిరాజుకి తెలీదు. ఇంతకీ ఆమె సూచించగా ఫైనల్ గా ఖరారైన టైటిల్ :

టైటిల్: ఎర్రని గాజులు (కాప్షన్: నీ చేతికి బాగుంటాయి)

సెన్సార్ కూడా అయిపోయింది కాబట్టి ఆఖరిఘట్టం పోస్టర్ డిజైన్ చేసి, సినిమా రిలీజ్ చేయడం. డైరెక్టర్, రైటర్ తమ తదుపరి సినిమా కథ వండటానికి బ్యాంకాక్ వెళ్ళిపోయారు. వెళ్తూ వెళ్తూ ఒక అప్-కమింగ్, క్రియేటివ్, ఇన్నోవేటివ్ కుర్ర డిజైనర్ ని పాపిరాజుకి సజెస్ట్ చేసారు. కుర్రాడిలో ఏదో కొత్తగా చేయాలన్న తపన, తాపత్రయం విచ్చలవిడిగా వున్నాయి. గత ఏడాది చివర్లో – హీరోహీరోయిన్లని కానీ సన్నివేశాలని కానీ పోస్టర్ మీద చూపించకుండా కోతిబొమ్మలతో వెరైటీ పబ్లిసిటీ చేసి హిట్టు కొట్టిన ‘నచ్చావులే ‘ సినిమా ప్రభావం కుర్రాడి మీద బాగా వుంది. పాపిరాజు టైటిల్ చెప్పగానే అదే తరహా లో ఒక పోస్టర్ డిజైన్ చేసాడు. పెద్ద పోస్టర్. చాలా పెద్దది. తెల్ల బ్యాక్-గ్రౌండ్. రకరకాల గాజులు. రంగు రంగుల గాజులు. చిట్టి చిట్టి గాజులు. మధ్యలో పెద్ద ఎర్ర గాజులు. పోస్టర్ రిలీజ్ చేసారు- రాష్ట్రమంతా.

సినిమా రిలీజ్ అయింది:
ఎక్కడా పోస్టర్ మీద హీరోహీరోయిన్స్ లేకపోవడం తో సినిమా జెనర్ అర్థం కాక కొందరు, ఎర్రని గాజులు అన్న టైటిల్ కి జడిసి కొందరు, పాపిరాజు గారి ప్రీవియస్ ఫిలిం దెబ్బనుండి ఇప్పటికీ కోలుకోక కొందరు – ఏదయితేనేం, మొత్తానికి యూత్ మొత్తం సినిమా కి మొహం చాటేసారు. అయితే, పోస్టర్, టైటిల్ చూసాక అనూహ్యంగా మహిళల్లో ఒక వర్గం ప్రేక్షకులు సినిమా మీద ఆసక్తి పెంచుకున్నారు. అందునా ప్రముఖ స్త్రీవాద రచయిత్రి బిపాసా దేవి గారు ఎర్రని గాజులు అన్న టైటిల్ మీద హర్షం ప్రకటించి, పోస్టర్ పట్ల సంతృప్తి వ్యక్తం చేసాక సినిమా పట్ల ఆ వర్గానికి ఆసక్తి ద్విగుణీకృతం అయింది. ఇంటలెక్చువల్ మహిళలు, మహిళా సంఘాలవాళ్ళు, రిటైరయాక సాంస్కృతిక రంగాల పట్ల ఆసక్తి పెంచుకున్న మహిళామణులు, మంచి సినిమా ని బతికించాలన్న ధ్యేయం కలిగిన కళాపోషకమారాణులు – తరలి వచ్చారు. మార్నింగ్ షో మొదలయింది. థియేటర్ మొత్తం తీవ్ర దిగ్భ్రాంతి కి లోనయింది. గత పదేళ్ళలో అడపాదడపా కొన్ని సినిమాలు చూసినట్లయితే అంతలా నిర్ఘాంతపోయేవాళ్ళు కాదేమో కానీ అక్కడికి వచ్చిన వాళ్ళలో చాలామంది చివరిగా చూసిన తెలుగు సినిమా ‘అక్క పెత్తనం, చెల్లెలి కాపురం ‘ అంట. ఇంకేముంది, ఆర్నెల్ల కఠోర పథ్యం తర్వాత డైరెక్ట్ గా గొడ్డు కారం వేసిన మటన్ పులుసు తిన్న వాళ్ళలా అల్లాడిపోయారు. తెర మీద నడుస్తున్న ‘సోషల్’ ఫాంటసీ, ‘సైన్స్’ ఫిక్షన్, ‘తెలుగు’ క్లాస్ రూం థ్రిల్లర్ లోని ‘ఇంగ్లీష్’ సన్నివేశాలు చూడలేక బిక్కచచ్చిపోయారు. రాష్ట్ర చరిత్రలోనే మొదటి సారిగా అన్ని మహిళా సంఘాలు కలిపి ఒకే నిర్ణయాన్ని తీసుకున్నాయి. భీబత్సమైన పోరాటపటిమని ప్రదర్శించి రాష్ట్రం లో ఎక్కడా ఈ సినిమా ఇంటర్వల్ అయాక సెకండాఫ్ ప్రదర్శించకుండా చేసి, ఇంటర్వల్ కే బాక్సులన్నీ వెనక్కి పంపించేసారు. ఆ విధంగా ‘పాప-పాప-పాప ‘ తో మార్నింగ్ షో తర్వాత బాక్సులు వెనక్కి వచ్చి రికార్డ్ క్రియేట్ చేసిన పాపిరాజు తన రికార్డుని తానే బద్దలు కొట్టుకున్నాడు.

ఆ తర్వాత చాలా పరిణామాలు జరిగాయి. అయితే పాపిరాజు కి ఒక చిన్న డౌట్ మాత్రం మిగిలిపోయింది. తన జీవితం సగమే నాశనం అయిందా లేక సర్వనాశనం అయిందా అని. ఈ లోగా ఎవరో వచ్చి చెప్పారు – “సార్, మీ సమగ్ర ఇంటర్వ్యూ కోసం ‘ఫిలింగోయర్ ‘ వెబ్సైట్ నుంచి ప్రముఖ జర్నలిస్ట్ ‘విభు’ గారొచ్చారు” అని. డౌట్ తీరిపోయింది పాపిరాజుకి.

చాలా కాలం తర్వాత గుర్తొచ్చింది  ఈ నవల. 1994 ప్రాంతం లో వచ్చిందనుకుంటా. అది కూడా 2 పార్ట్స్ గా వచ్చినట్టు గుర్తు. అప్పుడు నేను పది చదువుతున్నా. నా హైస్కూల్ రోజుల్లో వచ్చిన చాలా నవలల్లాగే దీన్నీ ఏకబిగిన చదివాను (కొద్దిరోజుల పాటు). అయితే ఆ తర్వాత మళ్ళీ ఈ నవల ఎప్పుడూ పూర్తిగా చదవలేదు కాబట్టి, ఇప్పుడు ఆ నవల విశేషాలని సమగ్రంగా చెప్పగలనో లేదో డౌటే కానీ, గుర్తున్నంతవరకు ట్రై చేస్తా..

ఒక పాకిస్తానీ వ్యక్తి వచ్చి భారత దేశానికి ప్రధాన మంత్రి అవడం అనే పాయింట్ ని తీసుకుని, దాన్ని “నమ్మబుల్” గా వ్రాసిన యండమూరి ఈ నవల ని ఒక ప్రయోగం గా చెప్పుకుంటాడు. సైన్స్ ఫిక్షన్ లాగా దీనికి “సోషల్ ఫిక్షన్” అని చెప్పుకున్నాడు. అంటే సమకాలీన చరిత్ర లోని కొన్ని యధార్థ పాత్రలని తీసుకుని వాటి మధ్యలో కొన్ని కల్పిత పాత్రల్ని చొప్పించి వాటిద్వారా కథ నడిపే విధానం నాకు తెలిసి తెలుగు లో అదే మొదటిది అనుకుంటా. ఉదాహరణకి జుల్ఫ్ కర్ ఆలీ భుట్టో తో పాటు కొందరు పాకిస్తాన్ మిలటరీ అధికారులు కాశ్మీర్ ని ఏనాటికైనా పూర్తిగా పాక్ వశం చేసుకునేందుకు – ఒక ISI ఏజెంట్ ని ఇల్లీగల్ గా భారత్ లో ప్రవేశపెట్టి ఒక 40 ఏళ్ళ లోపు అతను భారత ప్రధానిని చేసి అతని ద్వారా కాశ్మీర్ ని పాక్ కి భారతే అప్పగించేలా ఒక భీబత్సమైన ప్లాన్ వేస్తారు. అయితే అది వీళ్ళు అతికొద్ది మందికి తప్ప ఇంకెవరికీ తెలీదు. అలా భారత్ కి వచ్చిన వాడే ఫాక్స్ (FOX – పూర్తి పేరు ఫరూఖ్ ఓం క్సేవియర్) .  అతను భారత్ లో కి 1950 ల్లో (ఒక వందకోట్ల డబ్బుతో సహా) ప్రవేశించి, తెలంగాణా ఉద్యమం లో పాల్గొని, రకరకాల ఎత్తులు వేసి, భారత ఓటర్ కార్డ్ సంపాదించడం తో సహా అన్ని రకాలు గా భారతీయుడయిపోతాడు.

ఇక హీరోయిన్ పాత్ర ఒక అమాయక డాక్టర్. ప్రతి చిన్న విషయానికీ “మురుగా మురుగా” అనుకుంటూంటుంది. బహుశా ఈ నవల కంటే ముందే వచ్చిన క్షణ క్షణం సినిమా లో “దేవుడా దేవుడా” అనుకునే శ్రీదేవి పాత్ర ని ఇమిటేట్ చేశాడనుకుంటా యండమూరి. స్వప్నమిత్ర, మాంధాత అని ఇద్దరు హీరోలు. అయితే రకరకాలుగా ఒక్కొక్క మెట్టు రాజకీయాల్లో ఎదుగుతూ, పివి నరసింహ రావు తర్వాత ఒక రెండు టర్మ్స్  తర్వాత  ఫాక్స్ -శ్రీ వాత్సవ అనే పేరుతో భారత ప్రధాని అవుతాడు. అప్పట్లో తాంత్రిక స్వామి చంద్రస్వామి స్కాం ఒకటి దేశాన్ని కుదిపేస్తూ ఉండేది. ఆ స్కాం లో ఎవరో ఒకతని పేరు బబ్లూ శ్రీవాత్సవ అని ఉన్నట్టు గుర్తు. బహుశా ఆ పేరు నే (అప్పీలింగ్ గా ఉంటుందనే ఉద్దేశ్యం తో) విలన్ కేరక్టర్ కి పెట్టాడనుకుంటా యండమూరి.

అయితే ఈ నవల లో ఒక హైలెట్ పాత్ర ఏంటంటే- ముస్తఫా అనో ముస్తాక్ అనో ఒక 90 ఏళ్ళ ముసలాయన పాత్ర ఉంటుంది. ఆయనకి ఒక భయంకరమైన టాలెంట్ ఉంటుంది. అదేంటంటే ఎవరి గొంతైనా ఒకసారి వింటే ఎన్ని సంవత్సరాల తర్వాతైనా ఆయన గుర్తు పడతాడు. భారత స్వాతంత్ర్యానికి ముందు బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం ఇతణ్ణి రెండవ ప్రపంచ యుద్ద కాలం లో ఫోన్ ట్యాపింగ్ కోసం ఉపయోగించుకుని ఉంటుంది. ఇప్పుడాయన తన తొంభై ఏళ్ళ వయసులో ఉన్నాడు. శ్రీ వాత్సవ ప్రధాని అయ్యాక రేడియో లో ఒక స్పీచ్ ఇస్తాడు. ముస్తఫా ఇది విని నిశ్చేష్టుడవుతాడు. ఎందుకంటే కొన్ని దశాబ్దాల క్రితం ఒక ఫోన్ ట్యాపింగ్ లో తాను విన్న పాకిస్తాన్ కి చెందిన ISI ఏజెంట్ ఫాక్స్ గొంతు అది  అని అతనికి అర్థమవుతుంది కాబట్టి. ఇక ఆ తర్వాత ఈ విషయం హీరో కి ఎలా తెలుస్తుంది, శ్రీ వాత్సవ పాకిస్తాన్ కి కాశ్మీర్ ని అప్పగిస్తూ భారత రాజ్యాంగ సవరణ చట్టం చేయాలనుకుంటే దాన్ని హీరో ఎలా ఎదుర్కొంటాడు అనేది మిగతా కథ.

ఇక ఇది సినిమా కి ఎంతవరకు పనికి వస్తుంది అనేది, మీరే చెప్పాలి. నిజానికి ఇది నవల గానే తెలుగు లో హిట్టవలేదు. అయితే ఈ నవల తెలుగు పాఠకులకి ahead of time అవడం కూడా కారణమని నాకనిపిస్తుంది. ఇక “సోషల్ ఫిక్షన్” కాన్సెప్ట్ కూడా ఇప్పుడు పాతదైపోయింది. ప్రత్యేకించి శంకర్ భారతీయుడు లాంటి సినిమాల్లో కమల్ హాసన్ ని సుభాష్ చంద్ర బోస్ ప్రక్కన నిలబెట్టించేయడం లాంటివి మనవాళ్ళు ఇప్పటికే చూసేసారు. ఇక కాశ్మీర్ సమస్య, పాకిస్తాన్ తో గొడవలు ఆల్రెడీ అరిగిపోయిన రికార్డులయిపోయాయి..

అయితే ఈ నవల లోని కొన్ని పాత్రలు, సన్నివేశాలు మాత్రం ఇప్పటికీ ఫ్రెష్ గా ఉండటం వల్ల (ముస్తఫా లాంటి పాత్రలు, మరికొన్ని సన్నివేశాలు), అవి మాత్రం వేరే రకంగా ఉపయోగించుకుంటే బానే ఉంటుందనిపిస్తుంది..మీరేమంటారు..

ఆరుద్ర గారి కూనలమ్మ పదాలు తెలుగు సాహితీప్రియులకి సుపరిచితమే ! అల్పమైన పదాల్లో అనల్పమైన భావాల్ని చెప్పే ఆ పదాలని హై-స్కూల్ రోజుల్లో ఓ గురువుగారు పరిచయం చేసారు నాకు. అప్పుడు చదివిన వాటిలో కొన్ని ఇప్పటికీ అలాగే గుర్తుండిపోయాయి….అలా గుర్తున్నవి ఒకట్రెండు ఇక్కడ-

తెల్లవాడయ్యేది
నల్లవాడయ్యేది
కాటినొకటే బూది
ఓ కూనలమ్మ

కోర్టునెక్కినవాడు
కొండనెక్కినవాడు
వడివడిగ దిగిరాడు
ఓ కూనలమ్మ

ఇలాగే ఇంకొకటి –

చెట్టు ఇంటికి శోభ
బొట్టు పడతికి శోభ
…………….. (ఇక్కడ మూడో లైను నాకు గుర్తుకు రావట్లేదు)
ఓ కూనలమ్మా!

అయితే ఇందులో మాత్రం “బొట్టు పడతికి శోభ” బదులుగా “బెట్టు పడతికి శోభ” అని ఉంటే ఇంకా బాగుండేదని ఆరోజుల్లో నాకనిపించి మా గురువుగారికి చెబితే “వెధవా” అని నవ్వుతూ అన్నాడే తప్పించి బాగుందని కానీ బాగోలేదని కానీ అనలేదు 😀 .

సరే ఎలాగూ కూనలమ్మ పదాలు గుర్తొచ్చాయి కదా…ఒకట్రెండు మన తెలుగు సినీ నేపథ్యం లో మనమూ ట్రై చేద్దామనిపించి….

బాలప్రేమికుల వెతలు
ఫ్యాక్షనిస్టు పగలు
మన కథ ముడిసరుకులు
ఓ కూనలమ్మ

ప్రాస కోసం పాట్లు
నానా అగచాట్లు
తెనుగు పాటకి తూట్లు
ఓ కూనలమ్మ

కొత్త కథలు కరువు
పాత రీమేకుల దరువు
పరాయిభాషల అరువు
ఓ కూనలమ్మ

ఒకే ఒక్క హిట్టు
కోట్లకై దర్శకుడి బెట్టు
అందితే జుట్టు
ఓ కూనలమ్మ

ఒక్క ఐటెం సాంగు
ప్లేస్‌మెంటే రాంగు
బాక్సులు బూమెరాంగు
ఓ కూనలమ్మ

మొన్న ఆడియో ఫంక్షన్ లో జూనియర్ ఎన్టీయార్ మాట్లాడుతూ “అసలు మనం ఇలా అమ్మాయిల వెంటపడుతూ, అల్లరి చేసే స్టూడెంట్ తరహా లో చేస్తే ప్రేక్షకులు చూస్తారా” అని తాను హరీష్ శంకర్ ని అడిగినట్టు, దానిక్ హరీష్ తప్పకుండా చూస్తారని కాన్ఫిడెంట్ గా అన్నట్టు చెప్పాడు. బహుశా ఎన్టీయార్ కి అక్కడికీ నమ్మకం కుదిరినట్టు లేదు, అందుకే ఫస్టాఫ్ నీ స్టైల్లో కొత్తగా తీస్తే తీశావ్, సెకండాఫ్ మాత్రం నా స్టైల్లో మాస్ పాత్రలో చూపించమని దర్శకుణ్ణి అడిగినట్టు ఉన్నాడు. అందుకే సినిమా ఫస్టాఫ్ ఒక జోనర్ లో సెకండాఫ్ ఇంకో జోనర్ లో నడిచినట్టు అనిపిస్తుంది. మొత్తంగా టైటిల్ అనౌన్స్ అయిన దగ్గర్నుంచి, టీజర్స్ తో, ట్వీట్స్ తో, ట్రైలర్స్ తో పెంచిన అంచనాల్ని, ఫస్టాఫ్ అయ్యాక అభిమానుల్లో పెరిగిన ఆశలని, సెకండాఫ్ తుస్సుమనిపించిన విధంబెట్టిదనిన…

అసలు కథ మొత్తం కలిపి మూడు లైన్లు – ఒకటి, హీరో సమంత వెంటపడి, ఆమెకి, వాళ్ళ కుటుంబానికీ దగ్గరవుతాడు. రెండు, ఇంతలోనే గబుక్కున సమంత వాళ్ళ నాన్న ని చంపేస్తాడు హీరో. మూడు, సమంత తండ్రి వల్ల తన కుటుంబాన్ని కాబోయే భార్యని కోల్పోవడం వల్లే, ప్లాన్ చేసి మరీ ఇదంతా హీరో చేసాడు అని చెప్పడం. ఇందులో మొదటి పాయింట్, రెండో పాయింట్ ఇంటర్వల్ కి అయిపోతాయి…దాంతో సెకండాఫ్ మొత్తం కేవలం మూడో పాయింట్ మీద నిలబెట్టాల్సి వచ్చింది. అదే సినిమా కి ప్రధాన ప్రతికూలత అయింది. నిజానికి ఫస్టాఫ్ క్లాస్, సెకండాఫ్ మాస్ లేదా, ఫస్టాఫ్ కామెడీ, సెకండాఫ్ సెంటిమెంట్ లేదా ఫస్టాఫ్ యూత్, సెకండాఫ్ ఫ్యామిలీస్ లేదా ఫస్టాఫ్ ఫారిన్ సెకండాఫ్ విలేజ్ ఇలా ఫస్టాఫ్ ఒక తరహా, సెకండాఫ్ ఇంకో తరహాలో వచ్చి సూపర్ హిట్టయిన సినిమాలు చాలానే ఉన్నాయి. కాబట్టి సెకండాఫ్ ఫస్టాఫ్ కి భిన్నంగా ఉండటం కంటే కూడా, సెకండాఫ్ మరీ ప్రిడిక్టబుల్ గా ఉండటం వల్లే సినిమా దెబ్బ తిన్నదని చెప్పొచ్చు.

ఇక ఎన్టీయార్ ని ఫస్టాఫ్ లో అలా చూడటం కొత్తగా, వైవిధ్యంగా సరదాగా ఉంది. హీరో ఒక తొట్టి గ్యాంగ్ ని వేసుకుని సొల్లు కబుర్లు చెబుతూ హీరోయిన్ వెంటపడుతూ ఉండే ఇలాంటి పాత్రలు అల్లు అర్జున్ రవితేజ లే కాక పవన్ కళ్యాణ్ లాంటి హీరో లు కూడా గతం లో చేసారు కానీ ఎన్టీయార్ ఎప్పుడూ చేయలేదు. ఎన్టీయార్ బాడీ లాంగ్వేజ్ లో ఈ పాత్ర కొత్తగా అనిపించింది. దానివల్ల ఆ సన్నివేశాలన్నీ బోర్ కొట్టకుండా చకచకా అయిపోయాయి. డ్యాన్సుల్లోనూ కొన్ని కొత్త స్టెప్స్ ట్రై చేసారు, అవీ బాగానే ఉన్నాయి. బహుశా సినిమా హిట్టయి ఉంటే ఆ స్టెప్స్ గురించి కూడా బాగానే మాట్లాడుకునేవాల్లు. కానీ కొన్ని సేం స్టెప్స్ రిపీట్ అయ్యాయి. ఇక సేం టు సేం తమన్ సారీ.. ఎస్.ఎస్.తమన్ గురించి పెద్దగా చెప్పడానికేమీ లేదు.

ఇక హరీష్ శంకర్ గురించి. హరీష్ శంకర్ దగ్గర కొన్ని స్టాండర్డ్ ఫార్మేట్స్ ఉన్నాయి. హీరో రియల్ లైఫ్ కి కూడా అన్వయించే కొన్ని డైలాగులని తెలివిగా సినిమాలోని సన్నివేశానికి అనుగుణంగా ప్రవేశపెట్టి అభిమానులతో విజిల్స్ వేయించడం, వాటిలో ఒకటి. ఇందులోనూ దాన్ని వాడాడు. ఇక కొత్తదనం కోసం హీరో, హీరోయిన్ ని మొదటగా చూసే సన్నివేశాల బ్యాక్ డ్రాప్ లో ఇళయరాజా పాటలు పెట్టాడు. ఐడియా బానే ఉంది కానీ హీరో మొదటిసారి హీరోయిన్ ని చూసినపుడు బ్యాక్ డ్రాప్ లో “తొలిరేయి హాయి మహిమా” పాట వేయడం ఏంటో మరి. అలాగే హరీష్ దగ్గర ఉన్న ఇంకో ఫార్మేట్, కొన్ని మంచి ఆణిముత్యాలు అని తనకి అనిపించిన డైలాగులని కథ కి సంబంధం లేకపోయినా ఎక్కడో ఒక చోట దాన్ని ఇరికించడం. హీరో తన వెంటపడుతుంటే హీరోయిన్ అతన్ని “మనిషికి శారీరక తృప్తి ముఖ్యమా, మానసిక సంతృప్తి ముఖ్యమా” అని ఫిలసాఫికల్ క్వొశ్చెన్ వేస్తుంది. ఎందుకో మరి. మరొక ఫార్మేట్ ఏంటంటే, హరీష్ హీరో కేరక్టరైజేషన్ మీద ఎక్కువ హోం వర్క్ చేస్తాడు, కానీ కథ ని లైట్ తీసుకుంటాడు. సినిమాలో హీరో కేరక్టరిజేషన్ ఎంత బాగున్నా, పాటలు డ్యాన్సులు ఎన్ని ఉన్నా, అసలు కథలో ఏం జరుగుతోంది అనో, లేదా కనీసం ఎలా జరుగుతోంది అనో క్యూరియాసిటీ సస్టెయిన్ చేయకపోతే ఇలాంటి ఫలితాలు పునరావృతం అవుతూనే ఉంటాయి.

2011 లో వచ్చిన బ్లాక్ అండ్ వైట్, మూకీ సినిమా ఇది. 2011 లో మూకీ సినిమా తీయడమేంటి, అదీ బ్లాక్ అండ్ వైట్ లో. దానికి మళ్ళీ ఆస్కార్ బెస్ట్ ఫిల్మ్ అవార్డ్ ఏంటి అనుకుంటూ సినిమా చూసాను. సరే, ఇంతకీ కథ కమామీషు ఏంటి అనేది చూద్దాం –

ఈ సినిమా గురించి ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే- “మూకీ సినిమాలు అంతరించిపోవడం మీద తీసిన మూకీ సినిమా ఇది”. 1920 ల లో సైలెంట్ మూవీ స్టార్ జార్జ్ వేలంటిన్. జనం లో ఈ హాలీవుడ్ స్టార్ కి ఆ కాలం లో విపరీతమైన ఫాలోయింగ్ ఉంటుంది. పెప్ మిల్లర్ అనే ఒకమ్మాయి ఈయన అభిమాని. ఆమెని తనే ప్రోత్సహించి తన సినిమాల్లో జూనియర్ ఆర్టిస్ట్ పాత్ర ఇప్పిస్తాడు. ఆమెకి ఇతని మీద విపరీతమైన అభిమానం అయితే, ఇతనికీ ఆమెతో కాస్త ‘కెమిస్ట్రీ’ ఉంటుంది – ఇద్దరూ కలిసినటించే సన్నివేశం లో. అంతే కాకుండా “ఆర్టిస్ట్ గా రాణించాలి అంటే, ఏదో ఒక ప్రత్యేకత ఉండాలి” అని చెప్పి ఆమె ముఖం మీద ఒక చిన్న కృత్రిమ మచ్చ పెడతాడు హీరో. ఇదిలా ఉండగా మూకీల శకం ముగిసి టాకీల శకం ప్రారంభం అవడం తో (స్క్రీన్ ప్లే పరిభాష లో) ACT-2 మొదలవుతుంది.

స్టూడియో యజమాని హీరో ని పిలిచి, కొత్తగా వస్తున్న ఒక “టాకీ మూవీ” క్లిప్ చూపించి, భవిష్యత్తంతా టాకీలదే అని చెప్తే హీరో దాన్ని తేలికగా తీసిపడేస్తాడు. కానీ తర్వాత స్టూడియో వాళ్ళు తాము మూకీలు తీయడం మానేస్తున్నట్టు ప్రకటిస్తారు. తాము కొత్త గా తీస్తున్న టాకీ లో పెప్ మిల్లర్ ని హీరోయిన్ గా తీసుకుంటారు. ఇక సడెన్ గా నిరుద్యోగి అయిపోయిన హీరో, తానే నిర్మాతగా, దర్శకుడిగా మారి తనే హీరోగా ఒక సైలెంట్ మూవీ తీస్తాడు. సినిమా మీదే తన ఆస్తినంతా పెడతాడు. కానీ హీరోయిన్ నటించిన టాకీ, హీరో నటించిన మూకీ ఒకేరోజు రిలీజయి, టాకీ సూపర్ హిట్టయి, మూకీ అట్టర్ ఫ్లాప్ అవుతుంది. హీరో దివాళా తీస్తాడు. స్క్రీన్ ప్లే పరిభాష లో బహుశా ఇది కథకి mid point.

ఇక ఆ తర్వాత హీరో భార్య అతన్ని ఇంట్లోంచి వెళ్ళగొడుతుంది. హీరో ఒక చిన్న ఇంట్లోకి మూవ్ అవుతాడు. అక్కడ రోజూ తను నటించిన మూకీ సినిమాలు చూస్తూ, మందు కొడుతూ, సిగరెట్స్ కాలుస్తూ కాలం గడపడం అతని దినచర్య. ఇక పెప్ మిల్లర్ ఏమో టాకీ సినిమాలు చేస్తూ చాలా పెద్ద స్టార్ అయిపోతుంది. ఆమెకి ఇప్పటికీ హీరో మీద అదే అభిమానం. కానీ ఆవిడ మీద హీరో కి కోపం. ఆవిడ టాకీసినిమా తన భవిష్యత్తు ని మార్చేయడం ఒక కారణం అయితే, మూకీ సినిమాల మీద, మూకీ స్టార్స్ మీద ఆమె ఒక సందర్భం లో చేసిన వ్యాఖ్యలు మరో కారణం. డబ్బు కోసం హీరో తన సూట్ ని కుదువ పెట్టడం, తన ఇంట్లోని వస్తువులనన్నీ auction వేయించడం, తన దగ్గర మిగిలిన ఏకైక అసిస్టెంట్ కి జీతమివ్వలేక పనిలోంచి తీసివేయడం ఇలా సాగుతూ సాగుతూ ఒకానొక సమయం లో డిప్రెషన్ తో సూసైడ్ అటెంప్ట్ చేస్తాడు హీరో. మరి ఆ తర్వాత ఏమవుతుంది, చివరకి మూకీ స్టార్ ఏమయిపోతాడు..హీరోయిన్ కెరీర్ ఏమవుతుంది… ఇవన్నీ ఈ కథలోని మిగిలిన అంశాలు.

కమామీషు:
చాలా స్వీట్ మూవీ ఇది. మూకీ సినిమా అయినా కథనం వేగం గా ఉంటుంది. మన శంకరాభరణం లాంటి సినిమాల్లో- శాస్త్రీయ సంగీతానికి బాగా ఆదరణ ఉన్నరోజుల్లో వైభవంగా బ్రతికిన శాస్త్రి గారు దాని హవా తగ్గాక సడెన్ గా తన ప్రాభవం కోల్పోతే ఎలాంటి పరిస్థితులు ఎదుర్కొంటాడు అనే పాయింట్ లో ఉండే ఎమోషన్ లాంటిదే ఇందులోని ఎమోషన్ కూడా. ఇక ఈ సినిమాలోని కొన్ని చమక్కులైతే చాలా ఎక్సలెంట్ గా ఉన్నాయి. హీరో తాను తీసిన చివరి మూకీ మూవీ క్లైమాక్స్ – హీరో ఒక ఊబిలో మునిగిపోవడం తో ముగుస్తుంది. ఆ సన్నివేశం సరిగ్గా హీరో అప్పుల ఊబిలో మునిగిపోయే సన్నివేశం తో మ్యాచ్ అవుతుంది. ఇక సర్వం కోల్పోయాక హీరో రోడ్ మీద నడుచుకుంటూ వెళ్ళే సన్నివేశం లో బ్యాక్ డ్రాప్ లోని ఒక హోటల్ పేరు LOST STAR అని ఉంటుంది. ఇలాంటివి మరెన్నో. అన్నింటికంటే హైలెట్ ఏంటంటే, మూకీ గా ప్రారంభమైన సినిమా టాకీ గా ముగుస్తుంది. అంటే చివరి సన్నివేశం లో మాటలు ఉంటాయి. ఆ రకంగా మూకీ యుగం నుంచి టాకీ యుగం లోకి చరిత్ర మూవ్ అవడాన్ని సింబాలిక్ గా చూపించారు.

ఏది ఏమైనా ఒక స్వీట్ అండ్ సెన్సిటివ్ మూవీ చూసిన అనుభూతి మిగులుస్తుంది ఈ సినిమా.

ఉపోద్ఘాతం

‘ నరకానికి నాలుగు అడుగులు ‘ దాకా వెళ్ళి ఎలాగో బయటపడ్డాం, సినిమా అయిపోవడం తో. అప్పటికే ఆ సినిమా రిలీజ్ అయి చాలా రోజులు అయినా మేము సాహసం చేయలేదు. కాకపోతే కనబడ్డ ప్రతి ఒక్కడూ ఇండస్ట్రీ హిట్ అంటేనూ ధైర్యం చేసాం కానీ సినిమా చూసాక నా ఆత్మ విశ్వాసం ఘోరంగా దెబ్బ తింది – ఆ సినిమా ఎలా హిట్ అయిందా అని అస్సలు అర్థం కాకపోవడం తో.

ఆ రాత్రి-
” బాసూ ఇక లాభం లేదు, మనలని ‘ నరకానికి నాలుగు అడుగులు ‘ దాకా తీసుకెళ్ళిన ఆ డైరెక్టర్ కి బుద్ది చెప్పాల్సిందే ” అన్నాడు మా ఫ్రెండ్ .
“బుద్ది కాదు, కథ చెప్పాలి ” అన్నాడు మా జూనియర్.

అలా మా విన్నూత్న వైవిధ్య ఫ్యాక్షన్ కథ కి అంకురార్పణ జరిగింది.
*********
కథ
అన్ని ఫ్యాక్షన్ సినిమాల్లాగే మన సినిమా కూడా సీమ లో కాకుండా వేరే చోట (ఈ సారి వెరైటీ గా ఒరిస్సాలో ) మొదలవుతుంది.

సెబాస్టియన్ (హీరో) ఒరిస్సా లో ఒక జిమ్ పెట్టుకుని తన ఆరేళ్ళ కొడుకు తో పాటు వుంటాడు. ఆ జిమ్ లో అమ్మాయిలు, అబ్బాయిలు అందరికీ కామన్ ట్రైనర్ మన హీరో యే. యాజ్ యూజువల్ హీరోయిన్ కూడా ఇదే జిమ్. ఒక సారి హీరోయిన్ ఏదో ఎక్సర్సైజ్ చేస్తుంటే (ఆ అమ్మాయి బాగానే చేస్తుంటుంది) హీరో వచ్చి ఇది ఇలాగేనా చేయడం అని క్లాస్ పీకి, అది చేయాల్సింది అలా కాదు ఇలా అని చెప్పి (ఆమె కంటే వరస్ట్ గా ) చేసి చూపిస్తాడు. అపుడు హీరోయిన్ ‘వ్వావ్ వ్వాటే పవర్’ అని ఆశ్చర్యపడుతుంది. కట్ చేస్తే పాట – స్విట్జర్లాండ్ రోడ్డు మీద –
అ: ఓసి నా చద్దన్నం ముద్దా,
నా పవరంటే నీకంత ముద్దా
ఆ: నువ్వే రా జిమ్ లో ట్రైనరు,
నువ్వే నా సోకులకి ఓనరు …

అలా రోజూ జిమ్ లో చేసే ఎక్సర్సైజు లు నాలుగు రోడ్డు మీద చేసాక పాట అయిపోతుంది.

పాట అయిపోగానే బాగా గుబురు గెడ్డం, మాసిన జుట్టు వున్న పది మంది ‘ఒరియా ‘రౌడీ లు వచ్చి వెంటనే ఆ ప్లేస్ ఖాళీ చేయమని ‘ఈనాడు ఎడిటోరియల్ ‘ లో వ్రాసే తెలుగు భాష లో హీరో కి వార్నింగ్ ఇస్తారు. వెంటనే ఏ మాత్రం ప్రతిఘటించకుండా హీరో సామాను సర్దుకుంటుంటాడు. అప్పుడు హీరోయిన్ వచ్చి హీరో ని రెచ్చగొడుతుంది ‘ఏం వాళ్ళకు భయపడుతున్నావా, వాళ్ళని ఎదిరించే దమ్ము నీకు లేదా, వొంటి మీద కండలు కాదు మనిషి కి కావలసింది, గుండెల్లో దమ్ము ‘ అని . అయితే హీరో (ఓసి పిచ్చిమొహమా నా ఫ్లాష్ బ్యాక్ నీకేం తెలుసన్నట్టు) ఒక చిరునవ్వు నవ్వి మళ్ళీ సామాను సర్దుకుంటుంటాడు. ఇంతలో హీరోయిన్ తన అంకుల్, పోలీసాఫీసర్ పట్నయక్ కి కాల్ చేస్తుంది. పట్నయక్ ని చూసి కొయ్యబారిన రౌడీలు క్షమించమని ఆయన కాళ్ళ మీద పడుతుంటే పట్నాయక్ మాత్రం వాళ్ళని వ(వి)దిలించుకుని వచ్చి హీరో కాళ్ళ మీద పడతాడు. హీరోయిన్ షాక్.
‘మీ లాంటి గొప్ప మనిషి…’ అని సగం డైలాగు పైకి చెప్పి మిగిలిన సగం లోపల గొణుక్కుంటూ వెళ్ళిపోతాడు పట్నయక్. రౌడీలు కూడా వెళ్ళిపోతారు.

 

హీరోయిన్ మాత్రం హీరో దగ్గరకి వచ్చి, ‘నువ్వు మామూలోడివి అయివుండవు, నీకు గ్యారంటీగా ఫ్లాష్ బాక్ వుండే వుంటది, అది నాకు చెప్పు ‘ అని అంటుంది. హీరో ఏమో “అదేమీ లేదు” అని చెప్పి తప్పించుకుందామని ట్రై చేస్తాడు. కానీ హీరోయిన్ “నువ్వు మర్యాదగా ఫ్లాష్ బాక్ అయినా చెప్పు లేదా నా ఈ క్రింది ప్రశ్నలకి సమాధానం అయినా చెప్పు” అని నిలదీస్తుంది.(రెండూ ఒకటే!!)
1. ఒరిస్సా ని గడగడలాడించే ఐ.పి.ఎస్. పట్నాయక్ నీ కాళ్ళకి ఎందుకు దణ్ణం పెట్టాడు.
2. నీ ఈ బిడ్డ కి తల్లి ఎవరు. ఆమె ని ఫ్లాష్ బాక్ లో ఎందుకు చంపారు, ఎవరు చంపారు, ఎలా చంపారో క్లుప్తం గా వివరించు.
3. నీ అసలు పేరు ఏంటి. నీకు సెబాస్టియన్ అనే పేరు ఎందుకు కలిగింది.

కట్ చేస్తే కొండ మీద హీరో హీరోయిన్. బ్యాక్ డ్రాప్ లో ఎగిరి వచ్చే అలలు.
ఫ్లాష్ బాక్ స్టార్ట్:

హీరో వాళ్ళ ఫ్యామిలీ మొత్తాన్ని ఫ్యాక్షనిస్ట్ విలన్స్ చంపేస్తే ఏడేళ్ళ ‘శివయ్య నాయుడు ‘ మాత్రం తప్పించుకుని ఏదో ట్రైన్ ఎక్కి ముంబై పారిపోతాడు. అక్కడ పెరిగి 20 ఏళ్ళయాక ఒక అమ్మాయిని లవ్ చేస్తాడు. ఒక సాంగ్ కూడా అయాక తెలుస్తుంది ఆ అమ్మాయిది కూడా ‘సీమ ‘ యేనని. సీమ లో ఫ్యాక్షనిస్ట్ ఓబుల్ రెడ్డి (అవును ఓబుల్ రెడ్డి యే) ఆమె మీద కన్నేసి ఆమె ఫ్యామిలీ మొత్తాన్ని చంపేస్తే ఆమె తప్పించుకుని ముంబై వచ్చి వుంటుంది. వీళ్ళిద్దరూ పెళ్ళి చేసుకుందామనుకునే టైం కి ఆ అమ్మాయిని ఓబుల్ రెడ్డి కిడ్నాప్ చేసి సీమ కి ఎత్తుకెళతాడు. ఆ అమ్మాయి కోసం హీరో సీమ లోకి ఎంటర్.

హీరో ట్రైన్ దిగి వూళ్ళోకి రాగానే అందరూ ఆశ్చర్యంగా ఆనందం గా వింత గా హీరో నే చూస్తూ వుంటారు. ఇంతలో ఒక ముసలావిడ పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి

“శివయ్యా ఇంత కాలం ఏమయిపోయావయ్య, అచ్చు మీ నాన్న పోలికలే, ఎంతయినా మీ వంశమే వంశం, ఇంక మా కష్టాలన్నీ తీరిపోయాయి” అని ముందు డైలాగు కి వెనుక డైలాగు కి సంబంధం లేకుండా 5 నిమిషాలు ఎమోషనల్ గా మాట్లాడుతుంది. ఒక ముసలాయన వచ్చి

” బాబూ నువ్వు ఏ నాటికైనా వస్తావని మాకు తెలుసు బాబూ, కాకపోతే నువ్వు ప్రొద్దున 7:30 రైలు కి వస్తావా, మధ్యాహ్నం 12:30 రైలు కి వస్తావా, రాత్రి 7:30 రైలుకి వస్తావా అని అందరం 20 ఏళ్ళ నుంచి ఎదురు చూస్తూనే వున్నాం బాబూ స్టేషన్ వైపు” అని కన్నీళ్ళ పర్యంతం అవుతుండగా, ఒక్క సారి గా వర్షం మొదలవుతుంది. వెంటనే పాట. ఓవరాల్ గా పాట కాన్సెప్ట్ ఏంటంటే –

‘మన అన్న వచ్చేసాడు/,

మన కష్టాలన్నీ తీరిపోయాయి/

వూళ్ళో వర్షాలు రెగ్యులర్ గా పడతాయి/

 పంటలు పండుతాయి /

శత్రువుల గుండెల్లో గూడ్సు పరుగెడతాయి ..’

ఇక ఆ ఓబుల్ రెడ్డి తనవాళ్ళని చంపిన వాడి కొడుకే అని తెలియడం, హీరో వాణ్ణి చంపి హీరోయిన్ ని పెళ్ళి చేసుకోడం చకా చకా జరుగుతాయి.అప్పుడు విలన్ ఒక 500 మంది ని వేసుకుని సుమోల్లో కత్తులు తిప్పుకుంటూ హీరో మీదకి  వస్తాడు అన్ని ఫ్యాక్షన్ సినిమాల లో మాదిరిగా. అయితే హీరో వాళ్ళ మీద కి కత్తో కొడవలో తీసుకుని పోవడం కాకుండా,(ఈ సారి వెరైటీ గా) తన బ్యాగ్ లో నుంచి ఒక మెషిన్ గన్ తీసుకుని టుపుక్ టుపుక్ అని కాల్చి అవతల పడేస్తాడు అందరినీ. నెక్స్ట్ సీన్ లో ఫ్యాక్షనిస్ట్ విలన్స్ అంతా సమావేశం అయి

“అసలు వీడి దగ్గరికి ఆ మెషిన్ గన్ ఎలా వచ్చింది. అసలు ఈ 20 ఏళ్ళు వీడు ఎక్కడున్నాడు ఏం చేసాడు” అని సందేహించడం తో (ప్రేక్షకులకి రిలీఫ్ ని ఇచ్చే)

ఇంటర్వల్.

*************

ఇంక వూరిలో వాళ్ళ సమస్యలు తీర్చి హీరో ‘పెద్దోడు ‘ అవడం, హీరొ భార్య ప్రెగ్నెంట్ అవడం, ఒక పాట , జరుగుతాయి.ఒక సారి హీరో ఏదొ జోక్ చెబితే పక్కనే వున్న కమెడియన్ గట్టిగా నవ్వుతాడు. హీరో వాణ్ణి దగ్గరిగా పిలిచి బాగా పరిశీలించి అడుగుతాడు –

” రేయ్, నీ పళ్ళ మీద ఆ గార ఏంట్రా?” అని.

అప్పుడు కమెడియన్ కళ్ళళ్ళో నీళ్ళు సుడులు తిరుగుతాయి. హీరో ని వున్నఫళంగా బయటికి తీసుకెళతాడు. అక్కడి నీళ్ళు చూపిస్తూ అంటాడు-

“అయ్యా ప్రపంచం మొత్తం మంచి నీళ్ళూ తాగి దాహం తీర్చుకుంటుంటే సీమ లో మాత్రం ఫ్లోరైడ్ నీళ్ళు తాగుతున్నాం అయ్యా ఫ్లోరైడ్ నీళ్ళు” అని. అలాగే వూళ్ళోకి తీసుకెళ్ళి ఫ్లోరైడ్ నీళ్ళ వల్ల కీళ్ళు పట్టేసిన ముసలి వాళ్ళని, యూత్ లో నే రకరకాల అనారోగ్యాల పాలయిన యంగ్స్టర్స్ ని చూపిస్తాడు(ఈ బిట్ మొత్తం బ్లాక్& వైట్ లో ఉంటుంది). అప్పుడు హీరో ఇన్నేళ్ళు గా సీమ వెనకబడిపోవడానికి కారణం ఫ్లోరైడ్ నీళ్ళే అని తీర్మానించేసి, నీళ్ళని శుభ్రపరచే ఒక పెద్ద ప్లాంట్ కట్టడం అనే ఒక మహాయఙ్ఞానికి శ్రీకారం చుడతాడు. ఇంక ఆ ప్లాంట్ కి విలన్స్ అడ్డు పడడం, హీరో వాళ్ళని ఎదిరించడం, ఇవన్నీ మమూలే . హీరో కూడాఈ ప్లాంట్ పని మీద కలెక్టర్ ని, హోం మినిస్టర్ ని, ఇంకా ఛీఫ్ మినిస్టర్ ని, గవర్నర్ ని, రాష్ట్రపతి నీ కలవడానికి ఢిల్లీ దాకా వెళతాడు. ఢిల్లీ వెళ్ళి పర్మిషన్ లు అన్నీ తెచ్చి ఇక పని మొదలెట్టే టైం కి సి.బి.ఐ, ఎఫ్.బి.ఐ, ఇంటర్-పోల్,స్కాట్లాండ్ పోలీస్, అందరూ వచ్చి హీరో ని ‘యు ఆర్ అండర్ అరెస్ట్’ అంటారు.

‘బట్ వై’ అంటుంది హీరో భార్య.

“ఇతను మీ అందరికీ శివయ్య నాయుడి గానే తెలుసు. కానీ పోలీస్ ప్రపంచానికి ఇతనెవరో తెలుసా????? మాఫియా డాన్ ‘షేక్’. ప్రపంచవ్యాప్త నెట్-వర్క్ కలిగిన డాన్ షేక్ ఇతనే” .

ఫ్లాష్ బాక్ లో ఫ్లాష్ బాక్:

7 ఏళ్ళ వయసు లో ముంబై వెళ్ళిన శివయ్య ముందు రైల్వేకూలీ గా, తర్వాత చిన్నమోస్తరు రౌడీ గా మారి అనుకోని పరిస్థితుల్లో డాన్ అవుతాడు. మాఫియా డాన్ గా వుండి ముంబై స్లం లో వాళ్ళకి ఆయన చేసిన సేవ కార్యక్రమాలు, ఆయన మాఫియా వ్యవహారాలు, ముంబై లో తనకి ఆశ్రయం ఇచ్చిన ముస్లిం లీడర్ ‘షేక్’ అనే పేరు పెట్టడం వగైరా వగైరా మీరు ఈ సెకండ్ ఫ్లాష్ బాక్ లో చూస్తారు. తనని అభిమానించే ముస్లిం లీడర్ చనిపోయాక మాఫియా నచ్చక సరిగ్గా అదే సమయానికి హీరోయిన్ పరిచయమవడం వల్ల ఎవరికీ చెప్పాపెట్టకుండా అక్కణ్ణించి అదృశ్యమవుతాడు.

 

ఇక హీరో ని అరెస్ట్ చేసి తీసుకెళుతున్న పోలీసులకి చీఫ్ మినిస్టర్, ప్రైం మినిస్టర్, ఫారిన్ అఫైర్స్ మినిస్టర్ కాన్‌ఫరెన్స్ కాల్ లో ఫోన్ చేసి శివయ్య ని విడిచి పెట్టమని, శివయ్య ఆల్రెడీ ఈ విషయాలన్నీ తమతో చర్చించాడనీ, ఇప్పుడతనికి ఎలాంటి మాఫియా కనెక్షన్లు లేవనీ, పైగా ఇప్పుడతను చేస్తున్న మహా యఙ్ఞం వల్ల 4 జిల్లాలు బాగుపడతాయనీ చెప్పడం తో సి.బి.ఐ, ఎఫ్.బి.ఐ, ఇంటర్-పోల్ ఓ.కె. అంటారు. అయితే స్కాట్లాండ్ పోలీసులు ముందు కన్విన్స్ అవ్వరు. అప్పుడు ప్రైం మినిస్టర్ – ‘ధర్మో రక్షితే రక్షితః’ అన్న సామెతని ,దాని మీనింగ్ ని డిటెయిల్డ్ గా వివరించాక స్కాట్లాండ్ పోలీసులు కూడా కన్విన్స్ అయి వదిలేస్తారు. (ఆ ..మరిచి పోయా – అప్పుడు అక్కడున్న పోలీసుల్లో ఒకడే – తర్వాత ఐ.పి.ఎస్. అయిన పట్నాయక్).

 

అయితే హీరో వెనక్కి వెళ్ళేసరికే విలన్స్ ప్రెగ్నెంట్ గా వున్న హీరోయిన్ కడుపు లో క్యిబా క్యిబా అని తన్ని చంపేస్తారు. భార్య చనిపోయిందని హీరో, హీరో కి వంశాంకురం లేకుండా పోయిందని ప్రక్క వాళ్ళూ బాధ పడుతూ అంత్యక్రియలకి ఏర్పాట్లు చేస్తుంటారు. అప్పుడే ఒక సెన్సేషనల్ సీన్ జరుగుతుంది.ఉన్నట్టుండి ఒక ముసలవిడ గట్టిగా అరుస్తుంది – ‘పొట్ట కదులుతోంది రా’ అని. ముసలోళ్ళంతా వచ్చి తెల్ల గుడ్డ అడ్డం కట్టి, చనిపోయిన హీరోయిన్ కడుపు ని కోసి, అందులోనుంచి బ్రతికి వున్న హీరో వంశాంకురాన్ని బయటికి తీస్తారు. బ్యాక్-డ్రాప్ లో పాట-

“పులి బిడ్డ/

సింహం బిడ్డ/

 చావు ని ఎదిరించి పుట్టినోడు.. “

ఇంక హీరో – విలన్స్ లో దొరికినవాళ్ళందరినీ చంపేసి, భార్య ఙ్ఞాపకాలతో అకడ వుండలేక ఒరిస్సా కి (ఈ మధ్య ఒరిస్సా లో తెలుగు సినిమా ల కి మార్కెట్ బాగుంది) వెళ్ళి అక్కడ జిమ్ పెట్టుకుంటాడు.

ఇంక క్లైమాక్స్ ఏముందీ, బ్యాలన్స్ మిగిలిన ఒక ఫ్యాక్షనిస్ట్ విలన్ వచ్చి,మాఫియాలోని హీరో శత్రువుల సాయం తో హీరో కొడుకు ని సీమ కి ఎత్తుకెళితే హీరో మళ్ళీ సీమ కి వెళ్ళి మళ్ళీ ఫైట్ చేసి విలన్స్ అందరినీ చంపి, “ఇంక ఫ్యాక్షన్ వద్దు. వయొలెన్స్ వద్దు. అహింసా పరమో ధర్మః, ధర్మో రక్షితే రక్షితః” అని మెసేజ్ ఇచ్చి, సెకండ్ హీరోయిన్ ని చేసుకోడం తో కథ ముగుస్తుంది.
********************
ఉపసంహారం
మా డిస్కషన్స్ ఇలా జోరుగా సాగుతుండగా దఢేల్ మని తలుపు తెరుచుకుని వచ్చాడు మా క్లాస్మేట్ – “ఏంటి బాసూ సీరియస్ డిస్కషన్స్??” అంటూ.

‘ఏం లేదు రా. ఫ్యాక్షన్ సినిమా కథ ఒకటి వండుతున్నాం – షేక్ సెబాస్టియన్ నాయుడు అని టైటిల్.’
టైటిల్ తప్ప ఒక్క ముఖ్ఖ ఎక్స్ ట్రా చెప్పకుండానే మా వాడికి స్టొరీ మొత్తం అర్థం అయిపోయింది-
“సీమ సబ్జెక్ట్ లో మత సామరస్యం మెసేజ్. గుడ్. సో రెండు ఫ్లాష్ బాక్ లన్న మాట”  అని తల పంకించి, “చిన్న ఇంప్రవైజేషన్ చెబుతా” అన్నాడు.

“చెప్పు” అన్నాం.
“ఇంకో రెండు చిన్న ఫ్లాష్ బాక్ లు చెబుతా. చెరొక 4 నిమిషాలు వుంటాయి.సినిమా లో మీ బుద్ది పుట్టిన చోట వాటిని యాడ్ చేయొచ్చు..”‘ అని ఆ రెండు ఫ్లాష్ బాక్ లు చెప్పి వాటికి తగ్గట్టు టైటిల్ కూడా లైట్ గా మార్చి వెళ్ళిపోయాడు. వాడు చెప్పిన ఫ్లాష్ బాక్ లు ఏంటి అనేది మీ ఊహ కే (విఙ్ఞత కే ) వదిలేస్తున్నా. వాడు ఫైనల్ గా చెప్పిన టైటిల్ అయితే ఇది.
‘షేక్ సెబాస్టియన్ నాయుడు సింగ్ దలైలామా’

పండగ చేసుకోండి.

ఒకతనికి నత్తి ఉంటుంది. చివరికి అతను నత్తిని అధిగమిస్తాడు. ఇదీ కథ. “ఓరినీ, ఈ మాత్రానికే అస్స్కార్ ఇచ్చేస్తారేటి” అనుకుంటున్నారా..వెయిట్, వెయిట్. ఆ నత్తి ఉన్నది ఒక రాజు కుమారుడికి అయితే? ఈ కథ పిట్ట కథ కాకుండా ఒక వాస్తవ గాధ అయితే? అదీ, చారిత్రక నేపథ్యం ఉన్నదైతే? ఓకె, ఓకే… వీటన్నిటి వల్ల కథ కి కాస్త చిక్కదనం వచ్చినట్టు అనిపించిందా? సరే, కథ లోకి వెళదాం.

ఇంగ్లండ్ రాజు రెండవ కొడుకు ఆల్బర్ట్ కథానయకుడు. 1920 కాలం కథానేపథ్యం. నత్తి కారణంగా పబ్లిక్ స్పీకింగ్ లో చాలా ఇబ్బందులు పడుతుంటాడు. ఈయన ఖర్మకి అప్పుడప్పుడే రేడియోలు కనిపెట్టి చచ్చారు..ఈయన వేదిక మీద మాట్లాడుతూ మధ్యలో నత్తితో ఇబ్బంది పడటం, అసలు స్పీచ్ ని పూర్తిచేయలేకపోవడం..ఇవన్నీ రేడియో లో ప్రసారం కూడా అవుతాయి. నత్తి నయం చేసుకోడానికి చాలా థెరపీలు తీసుకుని ఆశలు వదిలేసుకుంటాడు కూడా. అయితే అతని భార్య ఎలిజిబెత్ అతన్ని ఒక ఆస్ట్రేలియా కి చెందిన థెరపిస్ట్ దగ్గరికి తీసుకెళ్ళడం తో ACT-2 మొదలవుతుంది.

యువరాజు గారు ఈ థెరపిస్ట్ తో ఫ్రీ గా మూవ్ కాడు. థెరపీ కోసం, సమస్య మూలాలు తెలుసుకోవడం కోసం, తన చిన్ననాటి సంగతులు తెలుసుకోవడానికి డాక్టర్ ప్రయత్నిస్తే, King can not discuss his private matters in public అంటాడు. సమస్య మూలాల సంగతి ప్రక్కనబెట్టి కొన్ని మెకానికల్ ఎక్సర్సైజుల్ ఉ మాత్రం చేయించి నత్తి తగ్గేలా చేయమంటాడు. ఇదిలా ఉంటే, రాజు చనిపోయాక రాజు పెద్దకొడుకు కథానాయకుడి అన్న అయిన డేవిడ్ రాజు అవుతాడు. కానీ అతను ఇదివరకే రెండుసారు డైవర్స్ అయిన ఆమెని పెళ్ళి చేసుకోవాలనుకుంటాడు. ఇది చర్చి నిభందనలకి వ్యతిరేకం కావడం తో విధిలేని పరిస్థితుల్లో తన పదవి వదిలేసుకుంటాడు. దీనితో కథానాయకుడు ఆల్బర్ట్ ఇంగ్లండ్ రాజవుతాడు.

ఈలోగా హిట్లర్ రెండో ప్రపంచ యుద్ధానికి కాలుదువ్వుతాడు. ఇప్పుడు రాజుగారు ప్రజలని ఉద్దేశించి యుద్ధానికి సన్నద్దం చేయడానికి రేడియోలో స్పీచ్ ఇవ్వాలి. ఇదే క్లైమాక్స్ స్పీచ్. ఒవరాల్ గా ఇదీ సినిమా.

ఇలా కథగా చెప్తే, పెద్దగా అనిపించకపోవచ్చేమో కానీ సినిమా చూసేటపుడు ఒక 15-20 నిమిషాలకంతా కథలో పూర్తిగా లీనమైపోతాం. అక్కడక్కడా కొన్ని హృద్యమైన సన్నివేశాలతో పాటు..1920-40 ల నాటి కాలాన్ని అద్భుతంగా ప్రతిబింబిస్తూ, అన్ని విభాగాల్లోనూ world class గా ఉన్న ఈ సినిమా… సినీ అభిమానులు చూసితీరదగ్గ చాలా మంచి చిత్రం.

2012 ఆస్కార్ ఫలితాలప్పుడు – ఉత్తమ చిత్రం “లైఫ్ ఆఫ్ పై” కి వస్తుందేమోనని అనుకున్నా… కానీ ఆ పురస్కారాన్ని “ఆర్గో” కొట్టేసింది. ఈ సినిమా గూర్చి నాకు పెద్దగా తెలీదు. కేవలం “లైఫ్ ఆఫ్ పై” ని కాదని దీనికి ఎందుకు వచ్చిందా అన్న ఒకే కారణం తో చూశానీ సినిమాని. సరే, ఇంతకీ ఈ సినిమా ఎలా ఉంది, ఇంతకీ దేని గురించి ఈ సినిమా, లైఫ్ ఆఫ్ పై తో పోలిస్తే ఎలా ఉంది వంటి విషయాలు చెప్పడానికే ఈ పోస్ట్.

ఇది ఒక ఫక్తు అమెరికన్ సినిమా. based on true story టైప్ సినిమా. ఆ ట్రూ స్టోరీ కూడా ఒక చారిత్రక సంఘటన. 1980 నాటిది. నేపథ్యం ఇరాన్ విప్లవం. 30 యేళ్ళకి పైగా ఇరాన్ ని పాలించిన నియంత లాంటి ఇరాన్ రాజు (షా) ని, ప్రజలు, విద్యార్థి సంఘాలు మరియు ఇతర ఉద్యమ సంఘాలు కలిసి 1979 లో జరిగిన ఇరాన్ విప్లవం లొ దింపివేస్తారు. షా స్థానం లో ఉద్యమ నాయకుడు అధికారాన్ని చేపడతాడు. ఇప్పుడు ప్రజల కాంక్ష – ఆ షా చేసిన ఆకృత్యాలని విచారించి దానికి తగిన శిక్ష విధించడం. కానీ ఆ షా వెళ్ళి అమెరికా లో ఆశ్రయం పొందుతాడు. దీంతో చిర్రెత్తిన ప్రజలు షా ని తిరిగి అప్పగించాలని ఉద్యమం చేస్తారు. ఉద్యమకారులంతా యు.ఎస్. ఎంబసీ మీద దాడి చేసి ఒక 50 మంది దాకా అమెరికన్ ఉద్యోగులని కిడ్నాప్ చేస్తారు. ఈ కిడ్నాప్ సీన్ తోనే ప్రారంభం అవుతుంది సినిమా.

అయితే ఈ 50 మంది ని అమెరికా ఎలా విడిపించింది అన్న దాని గురించి కాదు ఈ సినిమా. ఉద్యమకారులు ఎంబసీ మీద దాడి చేసినపుడు ఒక 6 మంది అమెరికన్ ఉద్యోగులు ఎలాగో తప్పించుకుని వెళ్ళి కెనడా ఎంబసీ ఆఫీసర్ ఇంట్లో దాక్కుంటారు. ఇప్పుడు CIA వాళ్ళు ఎవ్వరికీ డౌట్ రాకుండా (ముల్లు విరగకుండా, గుడ్డ చిరగకుండా) జాగ్రత్త గా వాళ్ళని అమెరికా తీసుకురావాలి. అది ఎలా చేసారు అన్నదే ఈ సినిమా. ఇరాన్ లో ఏమో అడుగడుగునా ఉద్యమకారులు. అమెరికన్ ఉద్యోగులు కనబడితే “స్పై” లని చెప్పి రోడ్డు మీద కాల్చిపడేస్తున్నారు. ఇక ఎయిర్ పోర్ట్ లో పాస్ పోర్ట్ చెక్, ఇమిగ్రేషన్ చెక్ ల తర్వాత ఇంకొక చివరి ‘ఉద్యమకారుల చెక్ పాయింట్ ‘ ఉంటుంది. అక్కడ దొరికినా చంపేస్తారు. మరి ఎక్కడా దొరక్కుండా CIA వీళ్ళందరినీ ఎలా అమెరికా తీసుకొచ్చిందనేది కథ. ఆ ఆరుగురు, ఒక హాలీవుడ్ సినిమా కి సంబంధించిన టెక్నీషియన్లనీ, ఇరాన్ లో షూటింగ్ జరుపుకోనున్న స్టార్ వార్స్ తరహా సైన్స్ ఫిక్షన్ సినిమా ‘ఆర్గో’ కి కావలసిన లొకేషన్లు సెలెక్ట్ చేసుకోడానికి ఇరాన్ కి రెండురోజుల క్రితమే వచ్చారనీ చెప్పడానికి కావలసిన ఆధారాలు తయారు చేస్తారు. ఒక నిజమైన పెద్ద హాలీవుడ్ ప్రొడ్యూసర్ తో ఈ సినిమా ని నిజంగానే ప్రారంభిస్తారు. ప్రెస్ మీట్లు పెడతారు. ఆర్గో అనే సినిమాకి స్క్రిప్ట్ కూడా తయారు చేస్తారు. ఇదంతా ఆయా పత్రికల్లో న్యూస్ వచ్చేలా చూసుకుంటారు. ఈ సినిమా ఇరాన్ లో షూటింగ్ చేయడానికి కావలసిన సహాయం కోసం ఇరాన్ కల్చరల్ మినిస్టర్ ని కలుస్తారు. ఇలా నిజంగా ఒక హాలీవుడ్ సినిమా తీయడానికి కావలసిన సరంజామానంతా సిద్దం చేసి, ఆ 6 మంది ఉద్యోగులకి సినిమా టెక్నీషియన్లు గా నటించడానికి కావలసిన సమాచారాన్ని, కాస్తంత ట్రైనింగ్ ని కూడా ఇచ్చి..ఎక్కడా ఏ ఇబ్బందీ కలగకుండా, జాగ్రత్తగా ఆ 6 మందినీ అమెరికా చేరుస్తారు. స్థూలంగా ఇదీ సినిమా.

మొత్తానికి ఆసక్తికరంగా బాగుంది సినిమా. కాస్తంత ఉత్కంఠ గానే కొనసాగుతుంది. అయితే ఈ “ఉత్కంఠ” ఫ్యాక్టర్ ‘లైఫ్ ఆఫ్ పై ‘ లోని ఉత్కంఠ తో పోల్చలేం. లైఫ్ ఆఫ్ లో చాలా మందిని మెస్మరైజ్ చేసిన అంశం అందులో ఉన్న ‘ఫిలసాఫికల్ డెప్త్ ‘. ఇందులో ఆ స్థాయి లో మెస్మరైజ్ చేసిన అంశాలు పెద్దగా లేవు అని (కాస్త మొహమాటంగా) చెప్పొచ్చు. ఓవరాల్ గా ఇది ఫక్తు అమెరికన్ మూవీ కావడం వల్ల అమెరికన్ సెన్సెస్ కి ఈ సినిమా బాగా అప్పీల్ అయి వుండొచ్చని అనిపించింది.

Trailer:

http://www.youtube.com/watch?v=w918Eh3fij0

ఉపోద్ఘాతం:

పునీత్ రాజ్ కుమార్ తెలుగు లోకి వచ్చి, మన ఖైదీ రీమేక్ చేస్తే ఆహా..మన చిరంజీవి సినిమా రీమేక్ చేస్తున్నడు కదా అని మెగా ఫ్యాన్స్ అందరూ చొక్కాలు చించేసుకుని ఆ సినిమా చూడటానికి ఎగబడతారా?? ఎవరో పునీత్ రాజ్ కుమార్ అని కన్నడ లో చాలా పెద్ద స్టార్ ఇక్కడికి వచ్చి మన ఖైదీ రీమేక్ చేస్తున్నాడంట కదా అని ‘ఖైదీ’ అభిమానులందరూ కళ్ళల్లో ఒత్తులు పెట్టుకుని ఈ సినిమా కోసం ఎదురు చూస్తారా?? చిరంజీవి కి మొదటి బిగ్గెస్ట్ బ్లాక్ బస్టర్ ఖైదీ. చిరంజీవి కి తిరుగు లేని యాక్షన్ హీరో ఇమేజ్ తెచ్చిన ఖైదీ ని మళ్ళీ తెలుగులో రీమేక్ చేస్తున్నాడు కాబట్టి, పునీత్ రాజ్ కుమార్ కి కూడా తక్షణమే తెలుగులో అంతటి యాక్షన్ హీరో ఇమేజ్ ఇచ్చేద్దామని తెలుగు ప్రేక్షకులందరూ ముక్త కంఠం తో తీర్మానించేసుకుంటారా??

ఈ ప్రశ్నలన్నింటికీ సమాధానం మీకు తెలుసు. సరే, సమీక్ష లో కి వెళదాం.

(ఇప్పటికే అందరికీ తెలిసిన) కథ:

హీరో ACP విజయ్ ఖన్నా, నిజాయితీపరుడు, 5 యేళ్ళలో 22 ట్రాన్స్ఫర్లు. హీరోయిన్ మాల ఒక మర్డర్ చూస్తుంది. సాక్ష్యం చెప్పడానికి సిద్దపడుతుంది. అప్పుడు ఆమెకి రక్షణ కల్పించడానికి హీరో ఆమెని తనింట్లోనే పెట్టుకుంటాడు (అబ్బే, రాజశేఖర్ అంకుశం సమీక్ష కాదు, రాం చరణ్ తుఫాన్ సమీక్షే!). ఇక షేర్ ఖాన్ అనే లోకల్ దాదా సహాయం తో దీని వెనక ఉన్నది ఆయిల్ మాఫియా డాన్ తేజ అని తెలుసుకుంటాడు హీరో. ఇక ఆ డాన్ తో తలపడి హీరో ఎలా విజయం సాధిస్తాడు అనేదే మిగతా కథ.

విశ్లేషణ:

అందరికీ తెలిసిన ఈ కథ ని మళ్ళీ తీసేటప్పుడు ఎలాంటి జాగ్రత్తలు తీసుకుని ఉండాలి. జంజీర్ ఫార్మేట్ లోనే కథ జరుగుతూనే ప్రేక్షకుల స్థాయి కి అందని ఒకట్రెండు ట్విస్ట్లు ఉంటే, సినిమా కాస్తయినా ప్రేక్షకున్ని కూర్చోబెడుతుంది. షారుఖ్ ఖాన్ డాన్ రీమేక్ చేసినప్పుడు, ఒరిజినల్ లోని పోలీస్ ఆఫీసర్ కేరక్టర్ కి ఇంటర్వల్ ముందు ఒక ట్విస్ట్ ఇస్తారు. ఇక చివర్లో క్లైమాక్స్ లో ఎవ్వరూ ఊహించని ఇంకొక ట్విస్ట్ ఇస్తారు. వీటికి తోడు సినిమా చాలా గ్రాండ్ గా..రిచ్ గా తీయడం ద్వారా డాన్ కి సమకాలీనత తీసుకొచ్చారు. కానీ జంజీర్(తుఫాన్) లో ఏం జరిగింది. కొత్తగా ఒక ఆయిల్ మాఫియా త్రెడ్, ఒక జర్నలిస్ట్ త్రెడ్ జతచేసారు. పోనీ అదైనా సరిగ్గా తీశారా అంటే – అంతోటి ఆయిల మాఫియా ని హీరో ఎలా ధ్వంసం చేస్తాడనుకున్నారు? గొప్ప పోలీస్ పవర్ తోనా? భీబత్సమైన మైండ్ గేం తో నా? కాదండీ బాబు, ఒక కార్ వేసుకుని ఆయిల్ మాఫియా ని కల్తీ చేసే స్లంస్ లోకి దూసుకెళ్ళి వాటన్నిటినీ ఢీకొట్టేసి, అవన్నీ పేలిపోయేలా చేసి, విలన్ కి ఒక 600 కోట్లు నష్టం తెప్పిస్తాడు. అలాగన్న మాట. సరే, ఆయిల్ మాఫియా ని వదిలేద్దాం..మర్డర్ ఇన్వెస్టిగేషన్ లో ఏమైనా మెరుపులు చూపించారా దర్శక రచయితలు అంటే, అదీ ఉండదు. మర్డర్ చూసిన హీరోయిన్ గుర్తులు చెబితే, దాన్ని స్కెచ్ గీయించి షేర్ ఖాన్ కి చూపిస్తాడు హీరో. షేర్ ఖాన్ ఠకీమని వాణ్ణి గుర్తు పట్టేస్తాడు.అయిపోయింది ఇన్వెస్టిగేషన్. ఇక జర్నలిస్ట్ పాత్ర. పాత్ర పరిచయం, హీరో తో ఒక కంఫ్రంటేషన్ సీన్, హీరో కి ఒక ఇంఫర్మేషన్ ఇచ్చే సీన్, విలన్ తో ఒక కంఫ్రంటేషన్ సీన్, ఆ తర్వాత చనిపోవడం. ఇంతే ఆ పాత్ర.

విద్యా బాలన్ “కహానీ” కి కథ అందించిన రచయితే జంజీర్ కి కథ అందించాడని అంటే, పాత కథ కి ఏదో ఒక మినిమం ట్విస్ట్ ఇచ్చే ఉంటాడని ఆశించా. చిరంజీవి జంజీర్ యాక్షన్ సన్నివేశాలు అద్దిరిపోయాయని పదే పదే చెబుతుంటే..లేటేస్ట్ గా వచ్చిన బాలీవుడ్ సినిమాల స్థాయి కంటే చాలా గొప్పగా ఇందులో యాక్షన్ ఉంటుందని ఊహించా. అపూర్వ లఖియా హాలీవుడ్ సినిమాలకి అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ గా చేసాడని అంటే, మరీ ఆ స్థాయి కాకపోయినా, ఓ రేంజ్ టేకింగ్ ఉంటుందని భావించా. కానీ ఇందులో అవేవీ లేవు. కానీ ఒక్క విషయం చెప్పుకోవాలి. స్క్రీన్ ప్లే చాలా ‘క్రిస్ప్’ గా ఉంది. అంటే, హీరో ఇంట్రడక్షన్, ఫైట్, ఆ వెంటనే హీరోయిన్ ఇంట్రడక్షన్, పాట, ఆ వెంటనే హీరోయిన్ మర్డర్ చూడటం, ఆ వెంటనే షేర్ ఖాన్ ఇంట్రడక్షన్, హీరో కి షేర్ ఖాన్ కి ఫైట్. ఇలా కథ కి అవసరం లేని సన్నివేశాలు ఏవీ లేకుండా చకచకా కథ ముందుకి కదులుతుంది. నిజానికి అది సినిమా కి ప్లస్సవ్వాలి. కానీ ఆ ‘చకచకా’ కదుకుతున్న సన్నివేశాలన్నీ కూడా ప్రేస్ఖకులకి ఆల్రెడీ తెలిసినవే కావడం తో వాళ్ళ బుర్ర కూడా అంతకంటే ‘చకచకా’ కథ లో తర్వాత ఏం జరుగుతుందో ఊహించేస్తుంది. అదీ ప్రాబ్లెం. ఇక దాదాపు గంట 20 నిమిషాలు ఫస్త్ హాఫ్ అయితే, కేవలం 50 నిమిషాల్లో సెకండాఫ్ అయిపోతుంది. దీనివల్ల సినిమా అబ్రప్ట్ గా ఎండ్ అయినట్టనిపిస్తుంది.

ఇక నటీనటుల గురించి. రాం చరణ్ నిజానికి తనవంతు బాగానే చేసాడు. అయితే ఒరిజినల్ జంజీర్ తో దీన్ని పోల్చకూడదు. నిజానికి NTR నిప్పు లాంటి మనిషి అనే పేరుతో జంజీర్ ని ఆ రోజుల్లో రీమేక్ చేసినపుడే, అమితాబ్ స్థాయిలో NTR నటన లేదని అన్నారు ఆరోజుల్లో. ఒక్కో నటుడికి ఒక్కో స్ట్రాంగ్ పాయింట్ ఉంటుంది. అమితాబ్ పౌరాణిక పాత్రల్లో NTR ఛాయల్లోకి రాలేకపోవచ్చు, కానీ NTR కూడా అమితాబ్ స్థాయి లో “యాంగ్రీ యంగ్ మేన్” అనిపించుకోలేకపోయాడు. రాం చరన్ కూడా సినిమా మొత్తం ‘కన్సిస్టెంట్’ గా ఒకే తరహా బాడీ లంగ్వేజ్ ప్రదర్శించగలిగాడు. షేర్ ఖాన్ పేరు శ్రీహరి కి కలిసి వచ్చింది. బాగా చేశాడు. ప్రియాంక చోప్రా బానే చేసింది కానీ అక్కడక్కడా ఓవరాక్షన్ అనిపించింది. ఇక ప్రకాశ్ రాజ్. ఆయన బాగానే చేసినా ఆయన పాత్రని డిజైన్ చేసిన విధానం లో నే ఏదో లోపముంది.

చివరగా:

సరే, ఎక్కడ మొదలెట్టామో, అక్కడే ముగిద్దాం (హి హి, కరెక్టే, త్రివిక్రం డైలాగే!). పునీత్ రాజ్ కుమార్ తెలుగు లో హిట్ కొట్టాలంటే ఏమి చేయాలి. ఖైదీ రీమేక్ చేసి, నేనూ కన్నడలో మీ చిరంజీవి స్థాయి నటుణ్ణే అని చెప్పాలని చూస్తే తెలుగు ప్రేక్షకులు ఆదరించే అవకాశం కంటే తిరస్కరించే అవకాశమే ఎక్కువ. కాబట్టి తను చేయాల్సింది ఏంటంటే – ఇక్కడ తెలుగు ప్రేక్షకుల అభిరుచి కి తగ్గట్టు ఉన్న కథ ని తీసుకుంటే ముందు కనీసం ఒక హిట్టు తగులుతుంది. ఉదాహరణకి ఆ మధ్య వచ్చిన “ఉల్లాసంగా ఉత్సాహంగా’ సినిమా లో హీరో పేరు ఇప్పటికీ తెలుగులో చాలా మందికి తెలీదు, కానీ తనని చూస్తే “ఓహ్, ఫలానా సినిమా హీరో” అని చాలా మంది గుర్తు పడతారు. అలా ఒక హిట్టు కొట్టి తన ఫేస్ రిజిస్టర్ అయ్యేలా చేసిన తర్వాత ఒకటి రెండు మంచి కథాబలమున్న చిత్రాల్లో పాత్రకి అనుగుణంగా నటిస్తూ పోతే, నెమ్మది గా ఒక ఇమేజ్ వస్తుంది. అంతే కానీ, డైరెక్ట్ గా ఖైదీ కావాలంటే కష్టం. మరీ..షారుఖ్ ఖాన్, హృతిక్ రోషన్, అమితాబ్ సినిమాలని రీమేక్ చేసారుగా, రాం చరణ్ మాత్రం ఎందుకు చేయకూడదూ అనంటారేమో..మరీ, ఖైదీ రీమేక్ ని ఏ పవన్ కళ్యాణొ, మహేష్ బాబో చెయ్యడానికీ, పునీత్ రాజ్ కుమార్ చేయడనికీ తేడా ఉండలా..ఇదీ అంతే!

కొసమెరుపు:

ఈ మధ్య మెగా ఫ్యామిలీ కి సంబంధించిన చాలా సినిమాల ఆడియో ఫంక్షన్లలో చిరంజీవి మాట్లాడిన మాటలనిబట్టి సినిమా హిట్టా ఫట్టా అనె గెస్ చేస్తూ గతం లో కొన్ని పోస్ట్స్ వేశాను. చాలా రోజుల తర్వాత మళ్ళీ చిరంజీవి ఒక మెగా ఆడియో ఫంక్షన్ ని స్కిప్ కొట్టడం తో ఆ రోజే సినిమా మీద ఏర్పడ్డ అనుమానాలన్నీ సినిమా చూసాక నిజమయ్యాయనిపించింది.

అప్పట్లో (1998-2000) జెమిని టివి లో రోజూ మధ్యాహ్నం ఒక సినిమా వేసే వాడు. అప్పటికింకా కొత్త తెలుగు సినిమాల శాటిలైట్ రైట్స్ పెద్దగా తీసుకోక పోవడం వల్ల తొంభై శాతం తమిళ డబ్బింగ్ సినిమాలు వేసేవాడు. అవి కూడా కనీసం తమిళం లో పెద్ద హీరోల సినిమాల డబ్బింగ్ లు కాదు. తమిళ వాళ్ళు కూడా మరిచిపోయిన తమిళ సినిమాల డబ్బింగ్ లు. వీటి డబ్బింగ్ కూడా మరీ ముతక స్థాయి లో ఉండేది. అయినా ఇలాంటి సినిమాల్ని నేను వీరోచితంగా చూసేవాణ్ణి.అప్పుడు గమనించిన కొన్ని డబ్బింగ్ మెరుపులు.

1. ఓక సారి ఏదో సినిమా వేశాడు. అందులో కవిత (అనుకుంటా) హీరోయిన్. ఆమె ఏదో బందిపోటు. “ఒసే రాములమ్మ” సినిమా లో మాదిరిగా ఆమెకి చిన్నపుడు అన్యాయం జరిగి ఉంటుంది. తర్వాత ఆమె బందిపోటై తనకంటూ ఒక ముఠా ఏర్పడ్డాక తనని అన్యాయం చేసిన వాళ్ళ మీద పగ తీర్చుకుంటూంటుంది. అయితే వాళ్ళని ఒక్కొక్కరినీ చంపేముందు కొన్ని భారీ డైలాగులు చెప్తుంది. అలా ఆమె చెప్పే ఒక డైలాగు –
“ఒరే నేను బ్రహ్మ రాక్షసి ని అనుకున్నావా(ఈ డైలాగు మెల్లిగా చెప్పి) కాదు రా (తర్వాత డైలాగు గట్టిగా చెప్తుంది) నేను రాక్షసి ని రా”
నాకర్థం కాలేదు బ్రహ్మ రాక్షసి పెద్దదా లేక రాక్షసి పెద్దదా అని. బహుశా లిప్ సింకింగ్ కోసం డైలాగులు వ్రాయడం వల్ల వచ్చిన తిప్పలు అనుకుంటా.
         

2. ఇంక ఈ అరవ డబ్బింగ్ సినిమాల్లో మరీ కామన్ గా వినిపించే డైలాగు ఒకటుంది-
“ఏమ్మా, కళ్యాణానికి వచ్చారా”
దీనిలాగే-
“అమ్మాయికి కళ్యాణం చేయాల్సిన వయసువచ్చింది”
“కళ్యాణానికి టైమవుతుంది..” అని..
ఇలా “పెళ్ళి” అనే పదం వాడాల్సి వచ్చిన చోటల్లా “కళ్యాణం” అని అంటూంటే- తెలుగులో ఒక సామెతుంటుంది కళ్యాణం వచ్చినా కక్కొచ్చినా ఆగదు అని, అలా వాళ్ళు మాటి మాటికీ కళ్యాణం అంటూంటే నాకు సామెతలో రెండో భాగం వచ్చేది.

3. ఇంక పోలీస్ సినిమాలు. ఒక పోలీస్ సినిమా ని స్ట్రెయిట్ తెలుగు సినిమా నా లేక తమిళ్ నుంచి కానీ కన్నడ నుంచి కానీ మళయాళం నుంచి కానీ డబ్బింగ్ అయిన పోలీస్ సినిమా నా అని కనుక్కోవాలంటే చాలా సింపుల్.
పవర్ ఫుల్ గా “అదే రా ఆంధ్రా పోలీస్ అంటే” అనే డైలాగ్ సినిమా లో ఉందీ అంటే అది గ్యారంటీ గా డబ్బింగ్ అయి వచ్చిన సినిమా. ఆ డైలాగ్ ఎక్కడా లేదూ అంటే అది ష్యూర్ గా స్ట్రెయిట్ తెలుగు పోలీస్ సినిమా 🙂

4. పోలీస్ సినిమాలనే కాదు. “తెలుగు వాడి పవరేంటో చూపిస్తా”, “ఒక తెలుగు వాడితో పెట్టుకుంటే..”, “తెలుగు వాడు తలుచుకుంటే..” ఇలాంటి డైలాగులు అన్నీ మనకి డబ్బింగ్ సినిమాల్లో మాత్రమే లభ్యమవుతాయి.

అయితే రాజశ్రీ, వెన్నెల కంటి లాంటి రచయితలు వచ్చాక మనకీ బాధలు కొంతమేరకు తప్పాయి. శంకర్, మణిరత్నం లాంటి దర్శకుల సినిమాలు తెలుగు సినిమాలతో పోటీపడసాగాయి. అసలు ప్రేమికుడు అన్న టైటిల్ విన్నపుడైతే – మన వాళ్ళు అల్లరి ప్రియుడు, ముద్దుల ప్రియుడు, ఆ ప్రియుడు..ఈ ప్రియుడు అని ఇన్ని సినిమాలు తీశారు కానీ “ప్రేమికుడు” అని అంత సరళమైన టైటిల్ మన వాళ్ళకి ఎందుకు తట్టలేదు అనిపించింది. అదండీ డబ్బింగ్ డైలాగుల సంగతి!!!

 ఆ మధ్యెపుడో టీం లీడ్ అయిన కొత్తలో ఒక ట్రైయినింగ్ అటెండ్ అవాల్సివచ్చింది. ఫుల్ వీకెండ్ ట్రెయినింగ్. లీడర్ షిప్ స్కిల్స్ అనో అలాంటిదేదో ఇంకొకటి టాపిక్ అన్నమాట. ఎవరో ఎక్స్‌టర్నల్ ట్రైనర్ వచ్చాడు. అతని క్రెడెన్షియల్స్ ఏమో చాలా బాగా ఉన్నాయి (మర్చెంట్ నేవీ లో చేసాడు, నేషనల్ చానెల్ లో న్యూస్ మేనేజ్ మెంట్ డిపార్ట్ మెంట్ లో ఎడిటర్ గా చేసాడు, టివి సీరియల్స్ నిర్మించాడు, డైరెక్షన్ చేసాడు, యాడ్స్ తీసాడు, జెమిని టివి ప్రారంభమిన కొత్తలో దానిలో చీఫ్ ఎగ్జెక్యూటివ్ గా చేసాడు, ఆ తర్వాత ఎంట్రప్రెన్యూర్ గా చేసాడు, కేంబ్రిడ్జ్ యూనివర్సిటీ లో అడల్ట్ టీచింగ్ మీద డిప్లమో ఏదో చేసాడు….ఆ తర్వాత ఫుల్ టైం కార్పొరేట్ ట్రైనర్ గా మారిపోయాడు..ఇలాంటివే ఇంకొన్ని చెప్పాడు..). క్రెడెన్షియల్స్ సంగతి ప్రక్కన పెడితే ట్రెయినింగ్ కూడా రొటీన్ సోది లాగా లేకుండా -చాలా ఇంటరాక్టివ్ గా, interesting గా ఉండింది.

 

అయితే ఆయన మధ్య లో లీడర్ షిప్ గురించి ఏదో చెప్తూ “లగాన్” సినిమా ని ఎగ్జాంపుల్ గా తీసుకున్నాడు. లీడర్ షిప్ లోని ఒక్కొక్క క్వాలిటీ ని లగాన్ లో ని అమీర్ ఖాన్ క్యారెక్టర్ లోని ఒక్కొక్క క్వాలిటీ తో కంపేర్ చేస్తూ ఒక రకమైన ఇంట్రెస్టింగ్ డిస్కషన్ చేసాడు. అక్కడి దాకా బాగానే ఉంది. అయితే ఆ తర్వాతే ఒక జెనెరిక్ స్టేట్ మెంట్ ఇచ్చాడు. “లగాన్ అనే కాదు మీ ఫేవరెట్ సినిమా ఏదో చెప్పండి, అందులోనూ బాగా తరచి చూస్తే మీకు ఇలాంటి లీడర్ షిపే కనిపిస్తుంది. నిజానికి అలా లీడర్ షిప్ క్వాలిటీ ఉండడం వల్లే మీకు తెలీకుండానే అవి మీ ఫేవరెట్ సినిమాలయ్యాయి” అన్నాడు. ఒకతన్ని అడిగాడు “ఫేవరెట్ సినిమా ఏది?” అతను చెప్పాడు “The pursuit of happiness”. సరే ఆ సినిమాలో హీరో క్యారెక్టర్ లో ఉన్న లీడర్ షిప్ క్వాలిటీస్, అవి ఎలా అతను ఎంట్రప్రెన్యూర్ అవడానికి దారి తీసాయో చెప్పాడు. ఆ తర్వాత ఇంకొకతన్ని అడిగాడు. “షోలే” అన్నాడు. వీరు క్యారెక్టర్, జై క్యారెక్టర్ రెంటి గురించీ కాసేపు డిస్కస్ చేసాడు. ఇంకొకతను “సర్ఫరోష్” అన్నాడు. అందులోని అమీర్ ఖాన్ క్యారెక్టర్ లోని ఇంకొన్ని లీడర్ షిప్ క్వాలిటీస్ చెప్పాడు. మీరు హిట్ అయిన ఏ సినిమా అయినా తీసుకోండి ఆ లీడర్ షిప్ లెసన్ అందులో implicit గా ఉంటుంది అన్నాడు. ఇక నెక్స్ట్ నన్నే అడగబోతున్నాడు. నాకెందుకో ఒక కుటిలమైన ఆలోచన వచ్చింది  🙂 –

“ఫేవరెట్ సినిమా ఏది?” అడిగాడు.

“హం ఆప్కే హై కౌన్” అని చెప్పాను.

ఒక్క క్షణం మిగతా ఆడియెన్స్ కి అర్థం కాలేదు. అర్థమైన తర్వాత అందరూ పక్కున నవ్వేసారు. ఆయనకూ ఏం చెప్పాలో అర్థం కాలేదు – “yes, even in hum aapke hain kaun….u can..” అంటున్నాడే కానీ ఎలా కవర్ చేసుకోవాలో అర్థం కావడం లేదతనికి. ఈ లోగా జనాలెవరో ఇంకొంచెం గట్టిగా నవ్వుతూంటే- నాకే ఇబ్బందనిపించి, “I like Dilwale Dulhaniya le jayinge also” అని చెప్తే ఆ తర్వాత అతను – ” yeah, in Dil wale dulhaniya lejayinge sharukh has guts…” అంటూ ఏదో చెప్తూ ఆ రకంగా ముందుకు పోయాడు….

వేటూరి..నా ఆల్-టైం ఫేవరెట్ గీతరచయిత.

చిన్నపుడెపుడో సీతాకోక చిలుక పాటలు వింటుంటే..

హే చుక్కా నవ్వవే
నావకు చుక్కానవ్వవే..

……

……

చుక్కా నవ్వవే
వేగుల చుక్కానవ్వవే..

లాంటి పదకేళులు చూస్తే అబ్బురమనిపించేది!!!

  
తెలుగు సినిమా పాటల్లో “వేటూరి”కి ఒక విశిష్టమైన స్థానముంది. “ఆనంద్” సినిమా రిలీజ్ అయిన కొత్తలో శేఖర్ కమ్ముల ఇంటర్వ్యూ లో చెప్పేవాడు- “ముందు నేను ఈ సినిమా ని పాటల్లేకుండా ప్లాన్ చేసాను.కానీ వేటూరి గారితో ఒక సారి మాట్లాడాక నాకు పాటల ప్రాశస్త్యం తెలిసింది.వంద సీన్లలో చెప్పగల విషయాన్ని పాటల్లో ఒక్క ఎక్స్ ప్రెషన్ లో చెప్పొచ్చని తెలిసింది. అందువల్ల పాటలు జతచేసాం”. ఆనంద్ సినిమా లో వేటూరి చాలా మంచి పాటలు వ్రాశారు.

ఆ మధ్యెపుడో ఆనంద్ సినిమా డివిడి చూస్తున్నాను. క్రింద ఇంగ్లీష్ సబ్-టైటిల్స్ తో. ఒక పాట వస్తోంది.

ఎదలో గానం ..
పెదవే మౌనం..
సెలవన్నాయి కలలు..
సెలయేరైన కనులలో..
మెరిసెనిలా శ్రీరంగకావేరి సారంగ వర్ణాలలో…..      

పాటని బాగా ఆస్వాదిస్తూ చూస్తున్నాను. ఇటు పాట వస్తుంటే అటు అన్ని లైన్లకి క్రింద ఇంగ్లీష్ సబ్-టైటిల్స్ లో వాటి అనువాదాలు వస్తున్నాయి. ఇంతలో ఒక విషయం నాకు గమ్మత్తుగా అనిపించింది. అదేంటంటే వేటూరి గారు “మెరిసెనిలా శ్రీరంగకావేరి సారంగ వర్ణాలలో” అని వ్రాస్తే ఇంగ్లీష్ లోకి ట్రాన్స్ లేట్ చేసిన వాళ్ళు “They glistered in colours” అని ఒక్క ముక్క లో వ్రాసేసారు. నిజానికి ఆ ఒక్క అంశం చాలా విషయాలు చెప్పింది- తెలుగుకే సొంతమై, ఇంగ్లీష్ లాంటి భాషల్లోకి అనువదించవీలు కాని తెనుగు సొగసు ని, అలాంటి సొగసైన పదాలతో “ఆనంద్” లాంటి కమర్షియల్ సినిమా పాటలకి సాహితీ గుబాళింపులద్దిన వేటూరి గొప్పదనాన్ని. నిజంగా వేటూరి గారు చాలా గ్రేట్ అనిపించింది.

 అయితే (just for fun) ఇంతలోనే వచ్చిన ఒక చిలిపి ఆలోచన “పాపం వేటూరి!” అని నేను అనుకునేలా చేసింది. అదేంటంటే – పాపం వేటూరి గారు అంత కష్టపడి

“శ్రీ–రం–గ–కా–వే–రి–సా–రం–గ– వ–ర్ణా–ల–లో” అని వ్రాస్తే, వాడెవడో చా..లా…. సింపుల్ గా “colors” అని ఒక్క ముఖ్ఖ లో తేల్చేసాడుగా అని 🙂 !!!!

గజల్ శ్రీనివాస్ అంటే తెలుగు కళాప్రియులకి సుపరిచితం అయిన పేరే! తెలుగులో గజల్స్ ని బాగా పాపులర్ చేసిన కళాకారుడు. ఆయన గజల్స్ చెప్పే విధానం కూడ చాలా బాగుంటుంది.మధ్య మధ్య లో చిన్న చిన్న సొంత వ్యాఖ్యానాలు జతచేస్తూ చెప్తూంటే బాగా ఇంట్రెస్టింగ్ గా ఉంటాయి ఆయన గజల్స్! ఆయన చెప్పే విధానం ఒకే ఫ్లో లో భలే ఉంటుంది.ఉదాహరణకి ఆయన తన స్టైల్లో చెప్పే ఒక గజల్:

“ఉందో లేదో స్వర్గం
నా పుణ్యం నాకిచ్చి

మనకి చిన్నప్పటినుంచీ చెప్తూ ఉంటారండీ..మంచిపనులు చేస్తే మనం స్వర్గానికి వెళతామని, లేదంటే నరకానికి వెళతామని..ప్రతి ఒక్కరు కూడా స్వర్గానికి వెళ్ళాలనే కోరుకుంటారు..అయితే ఆ స్వర్గం ఉందో లేదో మనకి తెలీదు..చేసిన పుణ్యాలవల్ల నాకు స్వర్గం రావాలి..కానీ ఆ స్వర్గం ఉందో లేదో నాకు తెలీదు..
ఉందో లేదో స్వర్గం
నా పుణ్యం నాకిచ్చి…

నా సర్వస్వం నీకిస్తా..
నా సర్వస్వం నీకిచ్చేస్తాను..దేని గురించండీ..
నా బాల్యం నాకిచ్చెయ్..

ఉందో లేదో స్వర్గం  / నా పుణ్యం నాకిచ్చి / నా సర్వస్వం నీకిస్తా ../నా బాల్యం నాకిచ్చెయ్..”

ఇలా ఆయన చెప్పే గజల్స్ ఇంట్రెస్టింగ్ గా ఉంటాయి.ఆయన మూడ్ లోకి మనల్ని తీసుకెళతాయి.అప్పుడెప్పుడో 1998 లో అనుకుంటా,జెమిని టివి లో “శుభోదయం” అనే ప్రోగ్రాం వచ్చేది.మొదటి సారిగా అప్పుడు విన్నాను ఈయన గజల్స్ ని.

సరే కాసేపు గజల్ శ్రీనివాస్ సంగతులు పక్కన పెడితే, నేను తిరుపతి లో ఇంజనీరింగ్ చదివాను.అప్పట్లో కాలేజ్ లో స్కిట్స్ గట్రా రాసేవాణ్ణి.ఇంజనీరింగ్ లో మా ఫ్రెండ్ (నాకు క్లాస్ మేట్/రూమ్మేట్) ఒకతను మంచి మిమిక్రీ ఆర్టిస్ట్ ఉండేవాడు.అతను కాలేజ్ ఫంక్షన్స్ తో పాటు తిరుపతి మున్సిపల్ పార్క్ లో ప్రతి ఆదివారం మిమిక్రీ ప్రోగ్రాంస్ చేసేవాడు.వీటిల్లో చాలావరకు స్క్రిప్ట్స్ నేను రాసేవాణ్ణి.నేనూ అతని తో పాటు, వాళ్ళ ట్రూప్ తో పాటు వాళ్ళ ప్రోగ్రాంస్ అన్నిటికీ వెళ్ళేవాణ్ణి.వాళ్ళ ట్రూప్ లో చాలా మంచి ఆర్టిస్ట్స్, మిమిక్రీ కళాకారులు ఉండేవాళ్ళు.అయితే వాళ్ళలో ఒకే ఒక్క విషయం నాకు గానీ మా ఫ్రెండ్ కి కానీ  నచ్చేది కాదు- అదేంటంటే, తమని తాము అప్ డేట్ చేసుకోకపోవడం, కొత్తవాటిని ప్రయత్నించకపోవటం.ఒక మిమిక్రీ స్క్రిప్ట్ దొరికిందంటే దాన్నే పట్టుకుని సంవత్సరాల తరబడి వేళ్ళాడేవాళ్ళు.ఎక్కడికెళ్ళినా అదే చేసేవాళ్ళు.కొంతవరకు స్క్రిప్టుల కొరత ఉన్నమాట వాస్తవమే అయినా,వాళ్ళకు వాళ్ళుగా కొత్త స్క్రిప్టుల కోసం ప్రయత్నం కూడా చేసేవాళ్ళు కాదు.ఇంకొక విషయమేంటంటే, ఈ జాడ్యం ఇలాంటి లోకల్ ఆర్టిస్టులతో పాటు పెద్ద పెద్ద ఆర్టిస్టుల్లో కూడా గమనించాను…

సరే నా గోల పక్కనపెట్టి, కాసేపు గజల్ శ్రీనివాస్ సంగతుల గురించి మాట్లాడుకుందాం.మొన్న ఈ మధ్య (నెల, 2నెలల క్రితం అయివుండొచ్చు) గజల్ శ్రీనివాస్ మళ్ళీ ఏదో టి.వి షో లో వచ్చాడు.మునుపటి లాగే అదే ఉత్సాహం తో గజల్స్ పాడుతున్నాడు.ఆయన తన స్టైల్ లో పాడిన ఒక గజల్:

“అమ్మ లాలనకి ముందు..
బ్రహ్మ వేదాలు బందూ.. 
నాకు ఒక కూతురుందండీ..పేరు సంస్కృతి….నేను ఏరి కోరి మరీ ఈ పేరు పెట్టుకున్నాను నా కూతురికి. అందరూ నన్ను నువ్వు పాటలు బాగా పాడుతుంటావ్ అంటూంటారు కదా అని ఎప్పుడైనా నా కూతురు ఏడిస్తే నేను లాలిపాట పాడి ఆ బిడ్డ ఏడుపు మానిపించడానికి ప్రయత్నిస్తుంటానండీ…అయితే నేను పాట మొదలెట్టగానే నా కూతురు ఇంకా గట్టిగా ఏడుస్తుంది.అదే ఏ మాత్రం సంగీత ఙ్ఞానం లేని నా ఇల్లాలు పాట మొదలెట్టగానే ఠక్కున ఏడుపు ఆపివేస్తుంది..

అమ్మ లాలనకి ముందు..
బ్రహ్మ వేదాలు బందూ..

”

చాలా అద్భుతమైన సాహిత్యం.చాలా అద్భుతమైన వివరణ తో గజల్ శ్రీనివాస్ ఆ గజల్ పాడుతూంటె చాలా గొప్పగా అనిపించింది కానీ,ఒకటే నాకు చిన్న వెలితి అనిపించింది.అప్పుడెప్పుడో 1998 లో టి.వి షో లో అచ్చు ఇదే పాట…అచ్చు ఇదే వివరణ.1998 లో వాళ్ళ అమ్మాయి సంస్కృతి ఏడిస్తే ఈయన లాలి పాట పాడాడు బానే వుంది.2009 వచ్చినా మళ్ళీ..ఇప్పుడు కూడా లాలిపాట పాడటమే నాకు నచ్చలా…  🙂  

గజల్ శ్రీనివాస్ స్థాయి ఇంటర్నేషనల్ ఆర్టిస్టులు కూడా మా వాళ్ళ బాపతే అయితే ఎలా బాస్..!!!

శివాజీ గణేషణ్ కొడుకు ప్రభు (చంద్రముఖి ఫేం) తనయుడు – విక్రం ప్రభు హీరో గా రేపు రిలీజవుతున్న డబ్బింగ్ సినిమా గజ రాజు. ఆల్రెడీ తమిళ్ లో యావరేజ్ గా ఆడిన సినిమా ని ఇప్పుడు డబ్ చేస్తున్నారు.

గజరాజా? అదేమి టైటిల్ అనుకున్నాను కానీ కథ చూసాక మనవాళ్ళు డబ్బింగ్ వెర్షన్ కి ఈ టైటిల్ ఎందుకు పెట్టారో అర్థం అయింది. మృగరాజు సినిమాలో ఒక సింహం వచ్చి జనాల్ని చంపడం లాంటి గోల చేసినట్టుగానే ఇందులో ఒక ఏనుగు ఒక ట్రైబల్స్ ఉండే ఏరియా ని భీబత్సం చేస్తూ ఉంటుంది. దాని భీబత్సం ఎలాకట్టడి చేసారు చివరికి అనేదే కథ. మధ్యలో ట్రైబల్ లీడర్ కూతురు తో హీరో కి ఒక లవ్ స్టోరీ.అంతే కథ.

మన తెలుగు లో హీరోలు ఫస్ట్ సినిమా లో “ప్యూర్లీ” కమర్షియల్ అంశాలు ఉండేలా తీస్తారు – చిరుత, రాజకుమారుడు లాగా..కానీ ఈ తమిళ హీరోలెందుకో మొదటి సినిమాలో బాగా గెడ్డం పెంచి, ఊర మాస్ అనిపించే పాత్రలే చేస్తారు..సెంటిమెంటో లేక ఏదైనా స్ట్రాటజీయో అర్థం కాదు.. ఇక దీని డైరెక్టర్ ప్రభు సాల్మన్ ఆ మధ్య “మైనా” అనే తమిళ సినిమా తీసాడు..తెలుగులో ప్రేమకథ పేరు తో డబ్ అయింది..అమలాపాల్ కి హీరోయిన్ గా తెలుగులో కూడా బానే గుర్తింపు తెచ్చిన సినిమా ఇది. ఈ దర్శకుడి సినిమాల్లో విజువల్స్ బాగుంటాయి, మెలోడీ సాంగ్స్ ఉంటాయి..కొన్ని లవ్ సీన్స్ బానే ఉంటాయి..కానీ ఓవరాల్ గా సినిమా ఎత్తిపోతుంది..మరి గజరాజు కీ మృగరాజు గతే పడుతుందో… లేక ఈ మధ్య వచ్చిన డబ్బింగ్ సినిమాల మాదిరి కొట్టుకుపోతుందో..లేక కాస్తో కూస్తో ఆడుతుందో చూడాలి..

 

దిల్ రాజు గారు “సీతమ్మ వాకిట్లో” ఫంక్షన్ లో అన్నారు ఈ మాటని.

శ్రీకాంత్ సెకండ్ హీరో రోల్ లో శంకర్ దాదా సినిమాలు, వెంకటేష్ తో సంక్రాంతి సినిమా, ఇంకా అలాంటి చాలా సినిమాలు వచ్చినా బహుశా శ్రీకాంత్ మరీ స్టార్ హీరో కాదు కాబట్టి సర్దుకుపోదాం, దిల్ రాజు గారే కరక్టయి ఉండవచ్చు..మంచు మనోజ్ కి కూడా  వేదం సమయానికి స్టార్ డం రాలేదు కాబట్టి మళ్ళీ దిల్ రాజు గారే కరక్టనుకుందాం. ఇక నాగార్జున-సుమంత్, మోహన్ బాబు-విష్ణు బాబు, కృష్ణం రాజు-ప్రభాస్ – వీళ్ళ కాంబినేషన్ సినిమాలన్నీ బంధుత్వ కేటగరీ లో అవాయిడ్ చేసెయొచ్చు..మరేమో, మోహన్ బాబు-నాగార్జున, చిరంజీవి-పవన్ కళ్యాణ్, రజనీకాంత్-మోహన్ బాబు ఇవన్నీ నిఖార్సైన గెస్ట్ స్టారర్సే కానీ మల్టీ స్టారర్స్ కాదు కాబట్టి మళ్ళీ దిల్ రాజు గారే కరక్టనుకుందాం. ఇక వెంకటేష్-కమల్ హాసన్ సినిమా కూడా దిల్ రాజు గారు మల్టీ స్టారర్ గా పరిగణంచలేదు, బహుశా ఇద్దరు వేరే వేరే భాషల్లో స్టార్స్ కాబట్టి- ఆ రకంగా దీన్ని లిస్ట్ లోనుంచి పీకేసారనుకుందాం…

కానీ ఎన్ని పీకేసినా, ఎన్ని అవాయిడ్ చేసినా, ఎన్ని సర్దుకు పోయినా – తెలుగు చలనచిత్ర జగత్తు లోనే కళా ఖండమైన – యువరత్న బాలకృష్ణ, సూపర్ స్టార్ కృష్ణ, రెబెల్ స్టార్ కృష్ణం రాజు కలిసి నటించగా వచ్చిన “సుల్తాన్” సినిమాని ఒగ్గేయడం మాత్రం నేను ఖండిస్తున్నా….ఖండిస్తున్నా….తెలుగు లో అసలు సిసలైన మల్టీ స్టార్ పన్నెండేళ్ళ క్రితం వచ్చిన ఈ సినిమాయే!!

అన్నట్టు ఇంకో విషయం..సీతమ్మ వాకిట్లో సిరిమల్లె చెట్టు ఆడియో ఫంక్షన్ లో హీరోయిన్ అంజలి తన కేరక్టర్ పేరు “సీత” అని చెప్పింది.. ఆ లెక్కన సమంత పేరు బహుశా “సిరి” అయి ఉండ వచ్చు..సో.. సీతమ్మ (అంజలి) వాకిట్లో సిరి (సమంత) మల్లె చెట్టు ఏమో…! టైటిల్ జస్టిఫికేషన్ ఇలా చేసారేమో!!!

ఆ మధ్య మగధీర ఆడియో ఫంక్షన్ అవగానే ఇలాంటి హెడ్డింగ్ తో ఒక పోస్ట్ వేసాను. లింక్ ఇక్కడ.

ఇక నిన్నటి ఆడియో ఫంక్షన్ లో ఏం మాట్లాడాడు అన్నది చర్చించే ముందు చిరంజీవి మాట్లాడిన ఇటీవలి ఫంక్షన్ల గురించి మాట్లాడుకుందాం. ఆ మధ్య చిరంజీవి పంజా ఆడియో ఫంక్షన్ “స్కిప్” చేసినరోజే ఒక ఫ్రెండ్ తో కాంఫిడెంట్ గా చెప్పా – ఈ సినిమా కూడా షెడ్ కే అని. అదే జరిగింది. కొమరం పులి, పంజా లాంటి ఫంక్షన్ లకి హాజరయి, వాటి గురించి పాజిటివ్ గా మాట్లాడే అవసరాన్ని చిరంజీవి బాగానే తప్పించుకున్నాడు. అయితే ఆరంజ్ సినిమాకి మాత్రం ఆడియో ఫంక్షన్ కి హాజరై కూడాసినిమా గురించి మాట్లాడకుండా – అప్పటి రోశయ్య ప్రభుత్వం “చిరంజీవి బ్లడ్ బ్యాంక్” కి క్లీన్ చిట్ ఇచ్చిన విషయం గురించి మాట్లాడేసి ఆడియో బాగుందని హ్యారిస్ జయరాజ్ ని మెచ్చేసుకుని మమ అనిపించాడు.

అయితే రచ్చ ఫంక్షన్ అప్పుడు మళ్ళీ పాజిటివ్ టోన్ లోకి వచ్చాడు. సినిమా కథ ఎక్సలెంట్ అని గానీ సంపత్ నంది కేక అని గానీ అనకుండా..”ఆరంజ్” లో మిస్సయిన కమర్షియల్ అంశాలన్నీ ఈ సినిమాలో ఉంటాయనీ, ఆ రకంగా ఇది తప్పకుండా అభిమానుల్ని అలరించే సినిమా అవుతుందనీ..హిట్ అవుతుందనీ..అన్నాడు. గబ్బర్ సింగ్ ఆడియో ఫంక్షన్ కి వచ్చినపుడు మాత్రం బాగా పొగిడేసాడు..ఖచ్చితంగా ఇది కెవ్వు కేక అనిపించే సూపర్ హిట్ అవుతుందని ఆడియో రోజునే తేల్చేసాడు. ఇక నిన్న నాయక్ ఫంక్షన్ కి చిరంజీవి రాలేదని ముందు చెప్పగానే సినిమా మరో బద్రినాథ్ అయి వుంటుందని ఫిక్స్ అయ్యా. కానీ ఆన్ లైన్ లో వచ్చి మరీ మాట్లాడాడు చిరంజీవి. సినిమా లో చరణ్ డ్యాన్సులు ఇరగదీసాడని అన్నాడు. ఫైట్స్, కామెడీ, పెర్ఫార్మెన్స్ అన్నీ బాగా కుదిరాయనీ అన్నాడు. రచ్చ సూపర్ హిట్ అయితే ఇది సూపర్ డూపర్ హిట్ అనీ అన్నాడు.

అయితే చిరంజీవి మాటలని బట్టి అర్థమయ్యింది ఏమిటంటే – ఇది కాస్త రొటీన్ కథాంశమే అయినప్పటికీ “కొంచెం” (మరీ ఎక్కువ కాదు) వైవిధ్యమైన సన్నివేశాలతో, పాటలు, ఫైట్లు, కామెడీ, డైలాగులతో సాగే సినిమా. ఖచ్చితంగా రచ్చ కంటే పెద్ద హిట్ అయ్యే సినిమా. కానీ నేను ఒక పర్టికులర్ మాట చిరంజీవి అంటాడేమోనని వెయిట్ చేసాను. మగధీర అప్పుడు రాజమౌళి ని నంబర్ 1 డైరెక్టర్ అని డిక్లేర్ చేసినట్టు – “వివి వినాయక్ మళ్ళీ తన నంబర్ 1 స్థానాన్ని (లేదా అగ్ర స్థానాన్ని) నిలబెట్టుకుంటాడు” – ఈ తరహా లో ఏదైనా డైలాగ్ అంటాడేమోనని చూసా..కానీ ఆ తరహా ప్రస్తావన తీసుకురాకపోవడం వల్ల ఇది మగధీర స్థాయి సినిమా అయితే ఖచ్చితంగా అవదు అని అర్థమయింది. అయితే చిరంజీవి అనుభవం మేరకు సినిమా జడ్జ్ మెంట్ దాదాపు పెర్ఫెక్ట్ గానే ఉంటుంది కానీ ఒక్కోసారి తన జడ్జ్ మెంట్ కూడా తప్పవచ్చు. ఒక వేళ సీతమ్మ వాకిట్లో సినిమా మరీ కొత్తగా ఉండి జనాలకి సడన్ గా ఫార్ములా సినిమాల మీద చులకన అభిప్రాయం కలిగించే రేంజ్ లో ఉంటే – ఆ ప్రభావం నాయక్ మీద పడవచ్చు. ఈ మాట ఎందుకు చెప్పాల్సి వచ్చిందంటే – హం ఆప్కే హై కౌన్ లాంటి కొన్ని సినిమాలు రిలీజ్ అయినపుడు దేశవ్యాప్తంగా ఇలాంటి “మూడ్ స్వింగ్” జరిగింది. సమర సింహారెడ్డి తరవాత అప్పటికి కొంచెం “క్లాస్” బాట పట్టిన తెలుగు అగ్ర హీరోలు మళ్ళీ మాస్ సినిమాలు చేయాల్సి వచ్చింది. అయితే సీతమ్మవాకిట్లో కి ఇంత మూడ్ స్వింగ్ చేసే కెపాసిటీ ఉందా అన్నది డౌటే..

ఓవరాల్ గా నా అంచనా ప్రకారం -బహుశా – మగధీర > గబ్బర్ సింగ్ > నాయక్ > రచ్చ – ఈ స్థాయి లో ఉండొచ్చేమనని నా డౌట్.

 ఇంజనీరింగ్ చదివేటప్పుడు విన్న జోక్ ఇది.

యు.ఎస్. లేదా యు.కె. ఎక్కడో – ఒక మంచి సస్పెన్స్ థ్రిల్లర్ మూవీ రిలీజైందిట. జనాలు విరగబడి చూస్తున్నార్ట. ఒక పిసినారి పెద్దాయన కూడా ఈ టాక్ విని ఆ సినిమా చూద్దామని వెళ్ళాట్ట.

అయితే తను వెళ్ళేసరికే సినిమా మొదలైపోయింది. టికెట్ తీసుకున్నాక థియేటర్ “బాయ్” ఒకబ్బాయి ఆ పెద్దాయన్ని సీట్లో కూర్చోబెట్టడానికి టార్చ్ పట్టుకుని ఆయనతో పాటే వచ్చి ఆయన్ని తన సీట్లో కూర్చోబెట్టాట్ట. ఆ పెద్దాయన ఏదైనా “టిప్” ఇస్తాడేమోనని కాసేపు అక్కడే నిలబడి వెయిట్ చేసాడుట ఆ బాయ్. అయితే ఆ పెద్దాయన -ఇంకా నిలబడి ఉన్నావేంటి అన్నట్టు చిరాగ్గా మొఖం పెట్టి “వాట్ ఎల్స్” అన్నాట్ట. ఆ బాయ్ కి కడుపు మండి..కాస్త వంగి ఆ పెద్దాయన చెవిలో అన్నాట్ట –

“సర్ స్క్రీన్ మీద లెఫ్ట్ సైడ్ బ్లూ కోట్ వేసునుకి ఒకాయన నిలబడి ఉన్నాడు..చూసారా..”

“ఊ..”

“ఆయనే ఈ సినిమాలో విలన్”..అని చెప్పేసి జారుకున్నాట్ట ఆ బాయ్.

ఆ మధ్య “గుప్త్” సినిమా అప్పుడు ఒక ఫ్రెండ్ మొదట్రోజే చూసి వచ్చి అన్నాడు..”భలే తీశాడ్రా డైరెక్టర్..క్లైమాక్స్ దాకా కాజోలే విలన్ అని అస్సలు గెస్ చేయలేం” ఇంకేం చూస్తాం సినిమాని. తలాష్ ఇవాళ రిలీజ్. ఎలా ఉందో సినిమా అని రివ్యూలు చూసా. ఒకరేమో 4.5 ఒకరేమో 2.5. అయితే ఎవ్వరూ రివ్యూ లో పెద్దగా స్టోరీ రివీల్ చేయకుండా చక్కగానే వ్రాసారు..కానీ పొరపాటున రివ్యూ కింద వ్రాసిన యూజర్ కామెంట్స్ చదివేసా…ఛస్..ఇంక సినిమా చూసేటపుడు థ్రిల్ ఏముంటుంది…

( టాగూర్ గీతాంజలి కి పేరడి – టాలీవుడ్ బ్యాక్-డ్రాప్ లో ..)

ఎచ్చట ప్రెగ్నెన్సీ లో ఉన్న హీరో చెల్లి డొక్క లో విలన్ లు ‘క్యిబా క్యిబా’ అని తన్నరో..
ఎచ్చట హీరో డైరీ ని హీరోయిన్ క్లైమాక్సు కు ముందు మాత్రమే చదవదో..
ఎచ్చట పాకిస్తానీ తీవ్రవాదులు పరవస్తు చిన్నయసూరి కంటే స్పష్టమైన తెలుగు మాట్లాడరో..
ఎచ్చట డిగ్రీ కాలేజీ ఇన్స్పెక్షన్ కి డి.ఈ.వో. లు రారో..
ఎచ్చట పేషెంట్స్ కి ‘కేన్సర్- లుకేమియా ‘ కాక వేరే జబ్బులు కూడా వస్తుంటాయో..
ఎచ్చట ‘టెక్నికాలిటీ ‘ అంటే స్టడీకామేసుకుని సందుల్లో పరిగెత్తటం మాత్రమే కాదో..
ఎచ్చట ‘నిర్-మాత ‘ అంటే తను తీసిన సినిమా ని ‘అమ్మ-లేని ‘ వాడు అని అర్థం కాదో..
అట్టి స్వేచ్ఛామయ స్వర్గధామం లోకి ఈ టాలీవుడ్ ని నడిపించు తండ్రీ..!!

Tagore’s original poem..

WHERE the mind is without fear and the head is held high
Where knowledge is free
Where the world has not been broken up into fragments By narrow domestic walls
Where words come out from the depth of truth
Where tireless striving stretches its arms towards perfection
Where the clear stream of reason has not lost its way Into the dreary desert sand of dead habit Where the mind is led forward by thee Into ever-widening thought and action
Into that heaven of freedom, my Father, let my country awake.

ఆ మధ్య ఏదో సినిమా పోస్టర్ చూస్తున్నపుడు దాని మీద see to day అని వ్రాసి ఉండటం చూసాను. today స్పెల్లింగ్ కరెక్ట్ గా తెలీక to day అని పోస్టర్ డిజైన్ చేసిన కుర్రాడు వ్రాసాడే అనుకుందాం..దర్శకుడికి, నిర్మాతకీ కూడా ఆ మాత్రం ఇంగ్లీష్ రాదా అని డౌట్ వచ్చింది. అయితే ఈ పోస్టర్ డిజైన్ చేసే కుర్రాళ్ళ లో క్రియేటివిటీకి మాత్రం కొదువ ఉండదు. “ఇంద్ర” సినిమా ఆడియో ఫంక్షన్ లో చిరంజీవి ప్రత్యేకంగా ఈ విషయాన్ని ప్రస్తావించాడు. సినిమా టైటిల్ ఇంద్ర అని మాత్రం చెప్పి పోస్టర్ డిజైన్ చేయమని చెబితే ఆ కుర్రాడే Born for people అని సొంతంగా యాడ్ చేసి పోస్టర్ డిజైన్ చేసాట్ట. అది చిరంజీవి కీ దర్శకుడికీ నచ్చడం తో దాన్నే కంటిన్యూ చేసార్ట.

అలాగే ఆ మధ్య నచ్చావులే సినిమా కి రవిబాబు హీరో హీరోయిన్లని పోస్టర్ మీద చూపించకుండా కోతిబొమ్మలతో చేసిన పబ్లిసిటీ కి ప్రేక్షకుల్లోనూ, ఇండస్ట్రీలోనూ మచి అప్లాజ్ వచ్చింది. అయితే ఆ సినిమా ని చూసి వాత పెట్టుకుని ఆ వెంటనే మస్త్ అనే సినిమా (ఎస్వీ కృష్ణారెడ్డి దీని దర్శకుడు) కి చీమ బొమ్మలతో ఏదో డిజైన్ చేసారు కానీ ఆ పోస్టర్ చూసిన వాళ్ళకి అది సినిమా వాల్ పోస్టర్ లా కాక ఏదో బ్రెడ్-జాం కంపెనీ వాళ్ళ యాడ్ లా అనిపించి మొదటికే మోసం వచ్చింది.

ఇలాగే ఆ మధ్య- పోస్టర్ డిజైన్ లో ఇంకో ట్రెండ్ నడిచింది – అదీ ప్రత్యేకించి హీరో బేస్డ్ సినిమాలకి. ఉదాహరణకి “మాస్టర్” అనే సినిమా కి చిరంజీవి in and as అని చిన్నగా వ్రాసి దాని కింద పెద్ద అక్షరాలతో “మాస్టర్” అని టైటిల్ వ్రాసే వాళ్ళూ. ఈ తరహా లో కొంత కాలం పాటు చిరంజీవి, బాలకృష్ణ లాంటి హీరోల సినిమాలన్నింటికీ (టైటిల్ ని బట్టి కూడా) ఇలా in and as అని వ్రాసారు. మరి ఈ డిజైన్ ఏ కుర్ర డిజైనర్ నో బాగా ఇంప్రెస్ చేసినట్టుంది – విజయశాంతి హీరో(యిన్) గా ఆ మధ్య (ఓ పదేళ్ళ క్రితం) వచ్చిన సాహస బాలుడు విచిత్రకోతి అనే సినిమాకి కూడా ఇలాగే పోస్టర్ మీద విజయశాంతి ని ఆ కుర్రాణ్ణి (సాహస బాలుడు ని) పోస్టర్ మీద వేసి (పోస్టర్ మీద సినిమాలో ముఖ్య పాత్ర అయిన ఆ కోతి బొమ్మ వేయకుండా) – విజయశాంతి in and as అని చిన్నక్షరాలతో వ్రాసి దాని కింద పెద్దగా “సాహస బాలుడు విచిత్ర కోతి” అని వ్రాసారు. అలా ఉంటాయి క్రియేటివిటీ పాట్లు.

 

నేను తిరుపతి లో ఇంజనీరింగ్ చేసేటపుడు, అంటే దాదాపు   ఓ పదేళ్ళ క్రితం పరిచయం నాకు ఖడ్గం షఫి. అప్పటికింకా “ఖడ్గం” ఆయన చేతిలో కానీ పేరులో కానీ లేదు. ఆయనది తిరుపతి ప్రక్కన ఉన్న చంద్రగిరి. మా కాలేజీ లో ఒక ఫ్రెషర్స్ డే ఫంక్షన్ కి కాలేజ్ మేనేజ్మెంట్ వాళ్ళే ఆయనని పిలిపించారు – ఫస్ట్ యియర్ స్టుడెంట్స్ తో ఏవైనా కొన్ని స్కిట్స్ చేయిస్తాడేమోనని. సరే ఆయన రాగానే, అంతకు ముందు సంవత్సరాల్లో స్కిట్స్ నేను వ్రాసి ఉండటం చేత కాలేజ్ మేనేజ్మెంట్ వాళ్ళు ఆయన్ని నాకు అటాచ్ చేసారు.

 

పరిచయం చేసుకుంటూ చెప్పాడు- “నేను కృష్ణవంశీ దగ్గర అసిస్టెంట్ గా చేస్తున్నాను . కొన్ని రోజులు గ్యాప్ ఇచ్చి ఇంటికి వచ్చాను, ఇంతలో మీ వాళ్ళు పిలిపించారు” అని. ఆ తర్వాత ఇంకొన్ని రోజులు పోయి కొంచెం అలవాటయ్యక తన రెస్యూం చూయించాడు – నేషనల్ స్కూల్ ఆఫ్ డ్రామా, ఢిల్లీ లో మూడేళ్ళ యాక్టింగ్ కోర్స్ లో గోల్డ్ మెడలిస్ట్ ఈయన. గిరీష్ కర్నాడ్ వీళ్ళకి ప్రిన్సిపాల్ ఆ రోజుల్లో. చాలా పేపర్ కటింగ్స్, అవీ చూయించాడు. గిరీష్ కర్నాడ్ వ్రాయగా-ఈయన ప్లస్ వాళ్ళ క్లాస్ మేట్స్ కలిసి ఢిల్లీ తదితర ప్రాంతాల్లో ప్రదర్శించిన చాలా డ్రామాల తాలూకు కవరేజ్ లు, అవి వచ్చిన ఇంగ్లీష్ పేపర్ల కటింగులు- అన్నీ ఒక పెద్ద ఫైల్ మెయింటెయిన్ చేసేవాడు. మరి యాక్టింగ్ కోర్స్ చేసి అసిస్టెంట్ డైరెక్షన్ ఏంటీ అని అడిగితే – “నాకు డైరెక్షన్ ఇష్టం” అని చెప్పేవాడు.    

 

సరే, మరి మా కాలేజ్ లో స్కిట్స్ చేయించడానికి మీ దగ్గర ఏమైనా స్క్రిప్ట్ ఉందా అని అడిగితే – “ఆ స్క్రిప్ట్ మీ ఫస్ట్ యియర్ స్టూడెంట్స్ తోనే తయారు చేయిస్తాను చూడు” అన్నాడు.  “అబ్-బ్బో ” అనుకున్నాను. ఆ తర్వాత ఫస్ట్ యియర్ స్టూడెంట్స్ అందరినీ ఓ రూం లో కూర్చోబెట్టి “మీకు తోచిన బేవార్స్ ఐడియాలు చెప్పండి, అది ఎంత చెత్తదైనా పర్లేదు” అన్నాడు. ఓ గంట గడిచింది. ఎవరికి తోచినవి వాళ్ళు చెబుతున్నారు..కొన్ని కామెడీ గా అనిపించేవి, కొన్ని నస అనిపించేవి. అందరికీ ఒకటే డౌట్. వీటన్నిటితో ఈయనేం చేస్తాడు, అసలు ఒక స్క్రిప్ట్ అంటూ లేకుండా ఏం చేద్దామని వచ్చాడు అని గొణుక్కుంటున్నారు…..ఇంతలో వాళ్ళు చెప్పిన ఇన్సిడెంట్స్ లో నుంచే నాకు ఏదో చిన్న స్టొరీలైన్ స్ట్రైక్ అవడం, అది చెప్తే- ఆయనతో పాటు మిగతా స్టూడెంట్స్ కి కూడా నచ్చడం, దాన్నే పూర్తి స్థాయి స్కిట్ గా మౌల్డ్ చేసి వ్రాసివ్వడం – అప్పటికప్పుడు జరిగిపోయాయి. తర్వాత ఆ స్కిట్ ని ఆయనే దగ్గరుండి చేయించాడు.

 

ఆ తర్వాత – “విజన్ 3030” అని మేము చేసిన ఆ స్కిట్ తనకి బాగా నచ్చిందని ప్రిన్సిపాల్ ఆయన్ని ప్రత్యేకంగా ప్రశంసిస్తే ఆయన స్టొరీ వ్రాసింది నేనని నా గురించి ప్రిన్సిపాల్ కి ఓ మూడు మంచి ముక్కలు చెప్పి మరీ వెళ్ళాడు. ఆ తర్వాత కూడా కొద్దిరోజుల పాటు చంద్రగిరిలో బోరు కొడుతుందని సాయంత్రమవగానే క్యాంపస్ కి వచ్చేసేవాడు పిచ్చాపాటి గురించన్నట్టు. తర్వాత షరామామూలే. మన ఇంజనీరింగ్ అయిపోయి మనదారిన మనం వెళ్ళిపోతే- సడెన్ గా ఖడ్గం సినిమా తెర మీద కనపడి షాకిచ్చాడు. 

 

అదండీ సంగతి. అలా జరిగిందప్పట్లో 🙂

“ఏంటి బాసూ అప్పుడెప్పుడో చిరంజీవి సొంత ఛానెల్ పెడతానన్నాడు..చాలా రోజులయింది ..దాని గురించి అప్ డేటే లేదు..”
” ఇంక పెట్టడేమో.. సొంత ఛానెల్ పెట్టిన వెంటనే, ఢిల్లీ కోర్ గ్రూప్ దగ్గరికి వెళ్ళి చిరంజీవి సొంత ఇమేజ్ కోసం ట్రై చేస్తున్నాడు..పార్టీకి ఇది మంచిది కాదు అని..ఓ గ్రూప్ వెళ్ళి చెప్తారు..అక్కడికి చిరంజీవి చాప్టర్ క్లోజ్ అయిపోద్ది..”

” మరి కాంగ్రెస్ ఎంపీ వివేక్ V6 ఛానెల్ పెట్టాడు కదా..అతనికి ఏం ప్రాబ్లెముండదా..”
” అతను తెలంగాణ ఎంపీ. తెలంగాణ అంటే ఈక్వేషన్స్ అన్నీ మారిపోతాయి..కెసీఅర్ చేతిలో ఒక్కటే ఎందుకు తెలంగాణ మీడియా ఉండటం అని కాంగ్రెస్ ఎంపీ కి కొంచెం “పుష్” ఇచ్చిఉంటారు..అయినా ఈ వివేక్ వాళ్ళ ఫాదర్ వెంకటస్వామి ఆ రోజుల్లోనే రెండు మూడుసార్లు కేబినేట్ ర్యాంకు లో సెంట్రల్ మినిస్ట్రీ చేసినట్టున్నాడు..కొంచెం వెయిట్ ఉంటది మరి..వాళ్ళ ఇంట్లో అందరి పేర్లు V తో మొదలవుతాయంట..వెంకటస్వామి, వివేక్, వినోద్ అట్లా..అలా వాళు 6 మంది ఉన్నారు కాబట్టి V6 అని పెట్టారంట ఛానెల్ పేరు..”

” ఈ కాకా కి అంతుందా..మరి వైఎస్సార్ ఎప్పుడూ ఈ కాకా, కేకే వీళ్ళెవరూ వార్డ్ మెంబర్ గా కూడా గెలవరు అని పదే పదే అనేవాడు..”
” అది “మహానేత” స్ట్రాటజీ..     ” 

” అప్పట్లో హీరో శ్రీకాంత్ లాండ్ గొడవైంది..ఈ కాకా తోనే కదా..ఇంతకీ ఏమయింది అది చివరికి..చిరంజీవి ఏమైనా హెల్ప్ చేసిఉంటాడా శ్రీకాంత్ కి..”
” చిరంజీవికి శ్రీకాంత్ కి ..దానికి ముందునుంచే కొంచెం టర్మ్స్ పోయినట్టున్నాయి కదా… 2008 టైం లో ఏదో ఇన్ కం టాక్స్ రైడ్ ఏదో జరిగితే శ్రీకాంత్ వాళ్ళతో కాస్త దురుసుగా ప్రవర్తించి ఆ తర్వాత ఇష్యూ పెద్దదైతే చిరంజీవి హెల్ప్ అడిగితే చిరంజీవి “ఏవైనా పాజిటివ్ విషయాలకి వాడుకుంటే పర్లేదు కానీ నా పేరు ఇలాంటి నెగటివ్ విషయాలకి వాడుకోవద్దు..” అని వార్నింగ్ లాగా చెప్పాడంట కదా..అంటారు మరి.. ”

” ఇది మరీ టూమచ్ బాసూ.. ఇంక ఓన్లీ పాజిటివ్ విషయాలకి ..రక్త దానాలకి..చిరంజీవి సూపర్ అనే విషయాలకి చిరంజీవి పేరు వాడుకోవాలి..ఇట్లా ఏదైనా ఇబ్బంది వచ్చినపుడు మాత్రం చిరంజీవి హెల్ప్ అడగకూడదు అంటే ఎట్లా..లీడర్ అనేవాడు తనవాళ్ళకి సపోర్ట్ ఇవ్వాలి..”
” అది కరెక్టేలే కానీ చిరంజీవికి అంత గట్స్ ఉన్నట్టు లేవు..అదే జగన్ చూడు … అప్పట్లో అంబటి రాంబాబు మీద వుమనిజర్ అనే ఆరొఫణలు ABN ఛానెల్ తెస్తే సాయంత్రానికల్లా ఆ ఛానెల్ నే డిఫెన్స్ లో పడేసారు..అదే చిరంజీవి పార్టీ లో ఇలాంటిది జరిగుంటే గంట లో రాంబాబుని పార్టీలోంచి తీసేసి, చిరంజీవి సాయంత్రానికల్లా రోడ్ మీద మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని మహిళా లోకానికి క్షమాపణ చెప్పి ప్లస్ మెసేజ్ ఇచ్చి, ఆ (అంబటి వల్లో పడ్డ) అమ్మాయిని పార్టీ లోకి అహ్వానించి ఉండేవాడు..”

” ఈ విషయం లో జగన్ గట్స్ మాత్రం..వైఎస్సార్ రేంజ్ లో ఉన్నాయి..సిఎం అవుతాడంటావా మరి..”
” ఏమో భయ్యా..ఇప్పుడున్నంత సీన్ రెండేళ్ళ తర్వాత ఉంటుందో లేదో చెప్పలేం… లాస్ట్ లో టిడిపి, కాంగ్రెస్, టీఅరెస్, వైకాపా..4 పార్టీలు చెరో డెబ్బై సీట్లు….ప్లస్ ఆర్ మైనస్ 10 కొడతారేమోనని నా డౌట్..”
“అప్పుడు మిగిలిన 14 సీట్లొ కొట్టిన miscellaneous పార్టీలు కింగ్ మేకర్లు అవుతాయా మళ్ళీ..వర్స్ట్ గా ఉంటది ఏపి పరిస్థితి..”

” అవునూ.. మన తారకరత్న ఏంటి “నేను చాలా వరస్ట్” అనే పేరు తో సినిమా తీస్తున్నాడంట..హహ్హహ్హ ఆ పేరెట్లా పెట్టారు స్వామీ..మరీ దారుణంగా..”
” యముడి క్యారెక్టరంటగా అందులో 🙂 ”
” అవునా..అయితే ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో చూడాలి భయ్యా.. ”

” ఇప్పుడైతే ఏమి సినిమాలు కూడా లేనట్టున్నాయి..ఢమరుకం వచ్చేట్ళు లేదిప్పట్లో ”
” ఫేస్ బుక్ లో “ఢమరుకం ముందొస్తుందా..తెలంగాణ ముందొస్తుందా” అని పోల్ పెట్టారంట కదా.. ”
” అవునూ..మొన్నొకసారి ఏదో ఆటో లో ఆరుకోట్లు డబ్బు దొరికింది కదా..అది ఢమరుకం ప్రొడ్యూసర్ ది అంట కదా..నిజమేనా.. ”
” అంటున్నారు మరి..ఆ డబ్బు దొరికిపోయినందుకే, ఫైనాన్సర్ బాకీ తీర్చలేకపోయారంట..అందుకే సినిమా మళ్ళీ పోస్ట్ పోన్ అయిందంట..”
” మరి బాల సాయి బాబా డబ్బులన్నారు??”
” ఈ ఆశ్రమాల డబ్బులకి అంతగా ఇన్ క టాక్స్ రెస్ట్రిక్షన్స్ ఉండవ్..అందుకని… తప్పించుకోడానికి వాళ్ళ ని ఇన్వాల్వ్ చేసి ఉంటారు..”
” మరి బాల సాయి బాబా మనుషులు ఎందుకు ఒప్పుకున్నారు..”
” cash down, carry on అయి ఉంటదేమో..”

” అంతే అయి ఉంటది బాసూ.. ప్రతివోడూ cash down, carry on ఇప్పుడూ..సర్లే..ఛలో..లేటవుతోంది..మళ్ళీ మాట్లాడుదాం….”

ఏదో అలా నెట్ సర్ఫ్ చేస్తూ ఉంటే కంటపడింది ఇది…
పాపం రాబిన్ శర్మ జనాలకి ఏదో సెల్ఫ్-హెల్ప్ స్టఫ్ చెబుదామనుకుంటున్నాడు కానీ, జనాలు మరీ తెలివి మీరిపోయారు..

ప్రొడక్టివిటీ పెంచుకోవడానికి కొన్ని టిప్స్ చెబుతూ..”ఫోన్ వచ్చిన ప్రతిసారీ దాన్ని లిఫ్ట్ చేయకండి” అని ఆయన అంటే..వెంటనే ఎవరో..”సార్ నేను ప్రొడక్షన్ సపోర్ట్ లో పనిచేస్తున్నా, నన్నేం చేయమంటారు” అని అడగటం వెటకారం కాక మరేమిటి..ఆయన చెప్పింది పర్సనల్ కాల్స్ గురించి..ప్రొఫెషనల్ కాల్స్ గురించి కాదు..అయినా సరే అమాయకమైన ఫేస్ పెట్టి అలాంటి కొశ్చెన్ అడగటం చూస్తుంటే..సెల్ఫ్-హెల్ప్ రచయితలందరి మీదా భారతీయులకి కాస్త చిన్న చూపు, కాస్త వెటకారం కామన్ ఏమో అనిపిస్తుంది..! 

http://www.robinsharma.com/blog/05/double-your-productivity/

నిన్న ఒక ఛానెల్ లో “లైవ్ ప్రోగ్రాం” ఒకటి వచ్చింది. కె. మురారి. అనే నిర్మాత తన ఆత్మకథ లాంటి అనుభవాల్ని ఒక పుస్తకం వ్రాసాడనీ, అందులోని అంశాలు వివాదాస్పదం “అవుతున్నాయని” (ఒకవేళ అవకపోతే, అయ్యేలా తాము కృషి చేస్తామనీ-) ఇద్దరు సినీ విమర్శకులని ఆయనతో పాటు కూర్చోబెట్టి ఓ గంట సేపు కాలక్షేపం చేసారు. ఆ మధ్య కొంతమంది నిర్మాతలు, హీరోలు, దర్శకులు – తమ సినిమాల కి టైటిల్ లో తమపేరు వచ్చేలా పెట్టుకున్నారని ఒక పోస్ట్ వేసినపుడు “నారీ నారీ నడుమ మురారీ” సినిమా ని ఆ సినిమా నిర్మాత కె.మురారి ని ప్రస్తావించాను (లింక్ ఇక్కడ).

 

ఇక నిన్నటి ప్రోగ్రాం లో ఆయన మాట్లాడటం చూస్తుంటే, ఇదేదో కావాలని చేస్తున్న ప్రోగ్రాం తప్ప ఇందులో పస లేదు అనిపించింది. “తెలుగు సినిమా పరిశ్రమలో మరో భూకంపం” అనే స్క్రోలింగ్ తో వచ్చిన ఆ ప్రోగ్రాం లో ఆయన చేసిన ఘాటైన విమర్శలు ఏంటంటే –

చిరంజీవి- సినిమా తీసేటపుడు- అన్ని విషయాల్లో తల దూరుస్తాడు. అది నాకు నచ్చదు. (ఈయన చిరంజీవి తో ఒక్క సినిమా కూడా తీయలేదు)
నాగార్జున తో జానకీరాముడు సినిమా తీసేటపుడు, పాట షూటింగ్ మధ్యలో దర్శకుడు రాఘవేంద్ర రావు వెళ్ళి వ్యాన్ లో కూర్చుని మందు కొట్టాడు.
సంగీత దర్శకుడు చక్రవర్తి కి స్వరాలే రావు.
దర్శకుడు రాఘవేంద్ర రావు ఆరోజుల్లో నాకు కొంత డబ్బు ఎగ్గొట్టాడు..

ఇలాంటివి. ఈయన ఇప్పుడు సినిమాలు తీయట్లేదు. ఎవరేమనుకున్నా ఈయనకి నష్టం లేదు. కాబట్టి అప్పటి నెగటివ్ విషయాలన్నీ ఇప్పుడు ధైర్యంగా వ్రాసుకున్నాడు. అయితే నాకు ఒకటి అర్థం కాదు, సినీ నిర్మాతలు కానీ, ఇక ఏ పరిశ్రమ అయినా కానీ అందులో పని చేసేటపుడు వివిధ రకాల వ్యక్తులతో పని చేయాల్సివస్తుంది. ఆ క్రమం లో రక రకాల పాజిటివ్ అనుభూతులతో పాటు, రకరకాల నెగటివ్ అనుభూతులు కూడా ఫేస్ చేయాల్సి వస్తుంది. అవన్నీ పార్ట్ అండ్ పార్సిల్ ఆఫ్ దట్ జాబ్. అయితే ఎవరికైనా వాళ్ళ వాళ్ళ అనుభవాల్ని అక్షరబద్దం చేసే హక్కు ఉంది. అంత మాత్రాన పరిశ్రమ లో భూకంపం, తీవ్ర వివాదం అవుతాయంటారా?? కె. మురారి గారు కూడా ధైర్యంగా ఎవరినీ విమర్శించలేకపోయాడు ప్రోగ్రాం కి వచ్చాక. చిరంజీవి గురించి విమర్శిస్తూనే, ఆయన లాంటి హార్డ్ వర్కర్ లేడు అంటాడు. రాఘవేంద్ర రావు ని విమర్శిస్తూనే “త్రిశూలం ” సినిమా లో సూపర్ సీన్ తీశాడు అంటాడు. ఇక లైవ్ లో అక్కడ కూర్చున్న ఇద్దరు విమర్శకులకి ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు. ఈయన్ని విమర్శించలేక, ఈయన విమర్శలని ఒప్పుకోలేక, బ్యాలన్స్ చేస్తూ మాట్లాడితే మధ్యలో ఏదో ఒక విషయాన్ని పట్తుకుని పెద్దాయన ఆర్గ్యూ చేస్తాడు. వెరసి, పుస్తకానికి ప్రాచుర్యం కల్పించడం తప్ప ఈ ప్రోగ్రాం వల్ల ఉపయోగం ఏమీ లేదనిపించింది.